ερμηνεία

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ερμηνεία	οι	ερμηνείες
γενική	της	ερμηνείας	των	ερμηνειών
αιτιατική	την	ερμηνεία	τις	ερμηνείες
κλητική		ερμηνεία		ερμηνείες
όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ερμηνεία < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική ἑρμηνεία < ἑρμηνεύω < ἑρμηνεύς

Προφορά

ΔΦΑ : /eɾ.miˈni.a/

συλλαβισμός : ερ‐μη‐νεί‐α

Ουσιαστικό

ερμηνεία θηλυκό

1. λεκτική σημασία, το τι σημαίνει μία λέξη
2. προσωπική εκτίμηση γεγονότων, υποκειμενική ανάγνωση δεδομένων κι εξαγωγή συμπερασμάτων

   ≈ συνώνυμα: εξήγηση

3. καλλιτεχνική απόδοση
4. μετάφραση (συνήθως) με σχολιασμένη απόδοση κειμένου
5. χρησμική μαντεία, χρησμός

Συγγενικές λέξεις

• ερμηνευτής
• ερμηνευτικός
• ερμηνεύω

Σύνθετα

• διερμηνεία

Πολυλεκτικοί όροι

• αυθεντική ερμηνεία

Μεταφράσεις

    ερμηνεία

αγγλικά : interpretation (en), rendition (en) γαλλικά : interprétation (fr) γερμανικά : Interpretation (de), Auslegung (de), Übersetzung (de) εσπεράντο : interpretado (eo)