ερμηνευτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ερμηνευτής	οι	ερμηνευτές
γενική	του	ερμηνευτή	των	ερμηνευτών
αιτιατική	τον	ερμηνευτή	τους	ερμηνευτές
κλητική		ερμηνευτή		ερμηνευτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ερμηνευτής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἑρμηνευτής < ἑρμηνεύω + -τής

Προφορά

ΔΦΑ : /eɾ.mi.neˈftis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ερ‐μη‐νευ‐τής

Ουσιαστικό

ερμηνευτής αρσενικό

1. αυτός που ερμηνεύει
2. αυτός που εξηγεί κάτι αναλύοντας το νόημά του
3. αυτός που κάνει ερμηνεία ενός θεατρικού ή κινηματογραφικού ρόλου ή ενός μουσικού κομματιού

Μεταφράσεις

    ερμηνευτής

γαλλικά : interprète (fr)