επιτήδειος

Δείτε επίσης : ἐπιτήδειος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	επιτήδειος	η	επιτήδεια	το	επιτήδειο
γενική	του	επιτήδειου	της	επιτήδειας	του	επιτήδειου
αιτιατική	τον	επιτήδειο	την	επιτήδεια	το	επιτήδειο
κλητική		επιτήδειε		επιτήδεια		επιτήδειο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	επιτήδειοι	οι	επιτήδειες	τα	επιτήδεια
γενική	των	επιτήδειων	των	επιτήδειων	των	επιτήδειων
αιτιατική	τους	επιτήδειους	τις	επιτήδειες	τα	επιτήδεια
κλητική		επιτήδειοι		επιτήδειες		επιτήδεια
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «θαυμάσιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

επιτήδειος < αρχαία ελληνική ἐπιτήδειος (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική habile)

επιτήδειος, -α, -ο

επιδέξιος, ικανός, κατάλληλος σε έναν τομέα
(κατ’ επέκταση) ο απατεώνας, κάποιος που εκμεταλλεύεται την αφέλεια ή την άγνοια των άλλων, για να κερδίσει χρήματα ή για άλλους σκοπούς
※ Με τη μέθοδο της απασχόλησης επιτήδειοι έκλεψαν 80χρονο. (@ekalampaka.gr)

θέμα με επιτηδ-

για θέμα με επιτηδευ-→ δείτε τη λέξη επιτηδεύομαι

Όροι με επιτηδ- — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)

→ και δείτε τη λέξη επίτηδες

επιτήδειος

επιτήδειος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
επιτήδειος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)