απατεώνας
Ελληνικά (el) Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ο | απατεώνας | οι | απατεώνες |
| γενική | του | απατεώνα | των | απατεώνων |
| αιτιατική | τον | απατεώνα | τους | απατεώνες |
| κλητική | απατεώνα | απατεώνες | ||
| όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
- απατεώνας < αρχαία ελληνική ἀπατεών < ἀπατάω (: εξαπατώ, απατώ)
ΠροφοράΕπεξεργασία
- ΔΦΑ : /a.pa.teˈo.nas/
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
απατεώνας αρσενικό (θηλυκό: απατεώνισσα)
- το πρόσωπο που ξεγελάει κι εξαπατά συστηματικά τους άλλους για δικό του όφελος, με το να εκμεταλλεύεται την εμπιστοσύνη, την καλή διάθεση που δείχνουν ή την αφέλειά τους
