διαμερισμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	διαμερισμός	οι	διαμερισμοί
γενική	του	διαμερισμού	των	διαμερισμών
αιτιατική	τον	διαμερισμό	τους	διαμερισμούς
κλητική		διαμερισμέ		διαμερισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διαμερισμός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαμερισμός < διαμερίζω < διά (δια-) + μερίζω < μέρος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *(s)mer-

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯a.me.ɾiˈzmos/ & /ðʝa.me.ɾiˈzmos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐α‐με‐ρι‐σμός

Ουσιαστικό

διαμερισμός αρσενικό

1. (λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διαμερίζω
   1. ο χωρισμός κάποιου όλου σε μέρη
   2. ο χωρισμός σε (ίσα ή άνισα) μερίδια και το μοίρασμά τους
2. (θεωρία συνόλων) για σύνολο A, είναι ένα σύνολο μη κενών υποσυνόλων του Α, που είναι ξένα μεταξύ τους και η ένωση τους ισούται με το A

   Αν A={1, 2, 3, 4, 5, 6, 7} ένα σύνολο, ένας από τους πολλούς δυνατούς διαμερισμούς του, είναι τα υποσύνολα του {1, 3, 6}, {2, 4} και {5, 7}

   Δείτε επίσης: διαμερισμός συνόλου στην Βικιπαίδεια

Άλλες μορφές

• διαμέριση

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις διαμερίζω και μέρος

Δείτε επίσης

• διανομή
• διαμοίραση
• διαμοιρασμός
• κατανομή
• μοιρασιά
• μοίρασμα
• χώρισμα

Μεταφράσεις

    διαμερισμός

αγγλικά : partition (en)