δίκη
Δείτε επίσης : Ελληνικά (el) Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | δίκη | οι | δίκες |
| γενική | της | δίκης | των | δικών |
| αιτιατική | τη | δίκη | τις | δίκες |
| κλητική | δίκη | δίκες | ||
| όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
- δίκη < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δίκη < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *deyḱ-
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
δίκη θηλυκό
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
δίκη
ΠηγέςΕπεξεργασία
- «δίκη» - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
Αρχαία ελληνικά (grc) Επεξεργασία
Ετυμολογία Επεξεργασία
- δίκη < → λείπει η ετυμολογία
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
δίκη θηλυκό
- απόφαση, καταδίκη, το δίκαιο
- (νομική)
- δίνω ικανοποίηση για έγκλημα
- δίκη (για ιδιωτικό έγκλημα)
- → δείτε τη λέξη γραφή (για δημόσιο έγκλημα)
- → δείτε και τη λέξη Δίκη
ΕκφράσειςΕπεξεργασία
- φεύγω δίκην: είμαι κατηγορούμενος σε κάποια δίκη
- διώκω δίκην: είμαι κατήγορος σε μια δίκη
- δίκην δίδωμι (ὐπό τινος): τιμωρούμαι από κάποιον
- δίκην λαμβάνω (παρά τινος): τιμωρώ κάποιον
Επεξεργασία
- δικαιόω
- ...
ΠηγέςΕπεξεργασία
- «δίκη» - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
- «δίκη» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012.
- «δίκη» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.