γεραρός

Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	γεραρός	η	γεραρά	το	γεραρό
γενική	του	γεραρού	της	γεραράς	του	γεραρού
αιτιατική	τον	γεραρό	τη	γεραρά	το	γεραρό
κλητική		γεραρέ		γεραρά		γεραρό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	γεραροί	οι	γεραρές	τα	γεραρά
γενική	των	γεραρών	των	γεραρών	των	γεραρών
αιτιατική	τους	γεραρούς	τις	γεραρές	τα	γεραρά
κλητική		γεραροί		γεραρές		γεραρά
Κλιτικοί τύποι από την αρχαία κλίση του γεραρός.
Κατηγορία όπως «παλιός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

γεραρός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική γεραρός < γεραίρω < γέρας

γεραρός, -ά, -ό

γεραρός

↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	γεραρός	ἡ	γεραρᾱ́	τὸ	γεραρόν
γενική	τοῦ	γεραροῦ	τῆς	γεραρᾶς	τοῦ	γεραροῦ
δοτική	τῷ	γεραρῷ	τῇ	γεραρᾷ	τῷ	γεραρῷ
αιτιατική	τὸν	γεραρόν	τὴν	γεραρᾱ́ν	τὸ	γεραρόν
κλητική ὦ!		γεραρέ		γεραρᾱ́		γεραρόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	γεραροί	αἱ	γεραραί	τὰ	γεραρᾰ́
γενική	τῶν	γεραρῶν	τῶν	γεραρῶν	τῶν	γεραρῶν
δοτική	τοῖς	γεραροῖς	ταῖς	γεραραῖς	τοῖς	γεραροῖς
αιτιατική	τοὺς	γεραρούς	τὰς	γεραρᾱ́ς	τὰ	γεραρᾰ́
κλητική ὦ!		γεραροί		γεραραί		γεραρᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	γεραρώ	τὼ	γεραρᾱ́	τὼ	γεραρώ
γεν-δοτ	τοῖν	γεραροῖν	τοῖν	γεραραῖν	τοῖν	γεραροῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'ξηρός' όπως «ξηρός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

γεραρός < γεραίρω < γέρας < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *gʷerH- (χαιρετίζω, επαινώ)

γεραρός, -ά, -όν

γεραρός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
γεραρός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.