βρασμός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	βρασμός	οι	βρασμοί
γενική	του	βρασμού	των	βρασμών
αιτιατική	τον	βρασμό	τους	βρασμούς
κλητική		βρασμέ		βρασμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βρασμός < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική βρασμός < αρχαία ελληνική βρασμός < βράζω

Ουσιαστικό

βρασμός αρσενικό

1. (φυσική) το φαινόμενο που συνοδεύει τη μετάβαση ενός υγρού σε αέριο, όταν εξάτμιση γίνεται σε όλη τη μάζα του υγρού κι όχι μόνον επιφανειακά

   ≈ συνώνυμα: ζέση, βράση, βράσιμο

2. η διαδικασία της ζύμωσης

   ≈ συνώνυμα: βράση

3. (μεταφορικά) ταραγμένη ψυχική κατάσταση

   ⮡  βρασμός ψυχικής οργής

   ≈ συνώνυμα: αναβρασμός, αναστάτωση, αναταραχή, οργή, αγανάκτηση, ταραχή

4. η ακμή μιας κατάστασης

Εκφράσεις

• εν βρασμώ (ψυχής)
• σημείο βρασμού/ζέσης : θερμοκρασία όπου, αν είναι υπό την κατάλληλη ατμοσφαιρική πίεση, αρχίζει να βράζει ένα υγρό

Δείτε επίσης

• εξαέρωση
• εξάτμιση
• κοχλασμός

Μεταφράσεις

    βρασμός

αγγλικά : boil (en) γαλλικά : ébullition (fr) ισπανικά : ebullición (es)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

λόγια μεσαιωνική ελληνική με αρχαία κλίση
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	βρασμός	οἱ	βρασμοί
γενική	τοῦ	βρασμοῦ	τῶν	βρασμῶν
δοτική	τῷ	βρασμῷ	τοῖς	βρασμοῖς
αιτιατική	τὸν	βρασμόν	τοὺς	βρασμούς
κλητική ὦ!		βρασμέ		βρασμοί
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βρασμός < αρχαία ελληνική βρασμός < βράζω

Ουσιαστικό

βρασμός αρσενικό

1. ταραχή, αναβρασμός
2. καημός, στενοχώρια

Πηγές

• βρασμός -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• βρασμός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	βρασμός	οἱ	βρασμοί
γενική	τοῦ	βρασμοῦ	τῶν	βρασμῶν
δοτική	τῷ	βρασμῷ	τοῖς	βρασμοῖς
αιτιατική	τὸν	βρασμόν	τοὺς	βρασμούς
κλητική ὦ!		βρασμέ		βρασμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βρασμώ
γεν-δοτ	τοῖν		βρασμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βρασμός < βράζω

Ουσιαστικό

βρασμός αρσενικό

1. βρασμός υγρού, βράσιμο
2. σεισμός
3. ρίγος

Πηγές

• βρασμός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βρασμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.