charge

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

charge < (κληρονομημένο) μέση αγγλική chargen < παλαιά γαλλική chargier < λατινική carricare < carrus

Προφορά

ΔΦΑ : /t͡ʃɑːd͡ʒ/ (βρετανικό)

ΔΦΑ : /t͡ʃɑɹd͡ʒ/ (ΗΠΑ)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
charge	charges

charge ^(en)

1. (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο) η επιβάρυνση, η δαπάνη, το χρηματικό ποσό που ζητά κάποιος για αγαθά και υπηρεσίες

   ⮡  free of charge - χωρίς επιβάρυνση

   ⮡  for a small charge - έναντι μικρής δαπάνης

2. (μη μετρήσιμο) υπεύθυνος, η θέση της εξουσίας πάνω σε κάποιον ή κάτι· η ευθύνη για κάποιον ή κάτι

   ⮡  Who is in charge of this store?

   Ποιος είναι υπεύθυνος σ' αυτό το μαγαζί;

3. (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο) η κατηγορία, η μήνυση, επίσημος ισχυρισμός της αστυνομίας ότι κάποιος έχει διαπράξει έγκλημα

   ⮡  She was cleared of every charge.

   Αθωώθηκε από κάθε κατηγορία.

   ⮡  The plaintiff eventually withdrew the charge.

   Ο ενάγων τελικά απέσυρε τη μήνυση.

4. (μετρήσιμο και μη μετρήσιμο) το ηλεκτρικό φορτίο

   ⮡  a positive/negative electric charge - Θετικό/αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο

5. η επέλαση, η έφοδος

   ⮡  a cavalry charge - επέλαση/έφοδος ιππικού

6. (εραλδική) αντικείμενο που παριστάνεται σε ένα οικόσημο

Εκφράσεις

• charge-off
• color charge
• colour charge
• cover charge
• electric charge
• finance charge
• free of charge
• in charge
• take charge

Συνώνυμα

• count

Ρήμα

ενεστώτας	charge
γ΄ ενικό ενεστώτα	charges
αόριστος	charged
παθητική μετοχή	charged
ενεργητική μετοχή	charging

charge ^(en)

1. (μεταβατικό και αμετάβατο) χρεώνω, παίρνω, ζητώ ένα χρηματικό ποσό για αγαθά ή υπηρεσία

   ⮡  How much do you charge to fix a pair of shoes?

   Πόσο χρεώνετε/παίρνετε για να διορθώσετε ένα ζευγάρι παπούτσια;

2. (μεταβατικό) χρεώνω, βάζω το κόστος κάτι ως ένα ποσό που κάποιος πρέπει να πληρώσει

   ⮡  Charge it to my account.

   Χρέωσέ το (Βάλτο) στο λογαριασμό μου.

3. (μεταβατικό και αμετάβατο) φορτίζω, φορτώνω, η φόρτιση, το φόρτωμα, εφοδιάζω μια μπαταρία, ένα συσσωρευτή κτλ. με ηλεκτρικό φορτίο

   ⮡  The generator is charging the car battery.

   Το δυναμό φορτίζει την μπαταρία του αυτοκινήτου.

   ⮡  I charged the battery.

   Φόρτισα την μπαταρία.

   ⮡  The battery needs charging.

   Η μπαταρία χρειάζεται φόρτιση/φόρτωμα.

4. (μεταβατικό) κατηγορώ επίσημα κάποιον για έγκλημα, ώστε να υπάρξει δίκη στο δικαστήριο

   ⮡  He was charged with murder/with stealing the money.

   Κατηγορήθηκε για φόνο/ότι έκλεψε τα χρήματα.

5. (μεταβατικό και αμετάβατο) επιτίθεμαι, ορμώ, χυμάω, επελαύνω, ορμάω μπροστά και επιτίθεμαι σε κάποιον ή κάτι

   ⮡  Our soldiers charged (at) the enemy.

   Οι στρατιώτες μας επιτέθηκαν κατά του εχθρού.

   ⮡  The bull charged at me.

   Ο ταύρος όρμησε εναντίον μου.

   ⮡  The lion charged at me.

   Το λιοντάρι χύμηξε επάνω μου.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη attack

6. (αμετάβατο) ορμώ προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση

   ⮡  He charged out of the room.

   Όρμησε έξω από το δωμάτιο.

   ⮡  She charged down the hill.

   Όρμησε κάτω στο λόφο.

7. (μεταβατικό, επίσημο, συνήθως στην παθητική φωνή) αναθέτω ένα καθήκον, μια αρμοδιότητα

   ⮡  He was charged with an important mission.

   Του ανατέθηκε μια σημαντική αποστολή.

8. (μεταβατικό, λογοτεχνικό, συνήθως στην παθητική φωνή) φορτίζω, γεμίζω κάποιον με ένα συναίσθημα

   ⮡  The atmosphere/the discussion was dangerously charged.

   Η ατμόσφαιρα/η συζήτηση φορτίστηκε επικίνδυνα.

Συγγενικά

• discharge
• surcharge

Σύνθετα

• charge down
• charger
• charge up
• double-charge
• overcharge
• recharge
• undercharge

Πηγές

• charge (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• charge (verb) - Oxford Learner's Dictionaries

---

Γαλλικά (fr)

ενικός	πληθυντικός
charge	charges

Προφορά

^ⓘ 

Ουσιαστικό

charge ^(fr) θηλυκό

1. το φορτίο, το φόρτωμα, o φόρτος
2. το αξίωμα, η εξουσία, η ανάθεση
3. η έφοδος

Συγγενικά

• chargé - chargée
• chargement
• charger
• chargeur
• chargeuse