εξουσία

Δείτε επίσης : ἐξουσία

Νέα ελληνικά (el)Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εξουσία	οι	εξουσίες
γενική	της	εξουσίας	των	εξουσιών
αιτιατική	την	εξουσία	τις	εξουσίες
κλητική		εξουσία		εξουσίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

εξουσία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐξουσία^[1] < ἐξοῦσ(α) + -ία, θηλυκό της μετοχής ἐξών του απρόσωπου ρήματος ἔξεστι^[2]

εξουσία θηλυκό

η δυνατότητα, με βάση την ισχύ, τον νόμο, που έχει κάποιος να επιβάλλει τη θέλησή του σε άλλους
η δυνατότητα που έχει ένα κράτος να ελέγχει ή να υπαγορεύει τις ενέργειες του λαού του

ετυμολογικό πεδίο
εξουσ-

εξουσία

↑ εξουσία - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.