-ώτης

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

-ώτης < αρχαία ελληνική -ώτης. Δείτε και την επαυξημένη κατάληξη -ιώτης

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈɔ.tis/

Επίθημα

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	-ώτης	οι	-ώτες
γενική	του	-ώτη	των	-ωτών
αιτιατική	τον	-ώτη	τους	-ώτες
κλητική		-ώτη		-ώτες
Παράρτημα

-ώτης αρσενικό (θηλυκό -ώτισσα, και -ίνα όπως στρατιωτίνα)
  επίθημα ως κατάληξη αρσενικών ουσιαστικών για το σχηματισμό:

1. πατριδωνυμικών ουσιαστικών που παράγονται από ονόματα πόλεων ή περιοχών
   → και δείτε τον όρο -ιώτης
   ≈ συνώνυμα: -ινός, -αίος

   Ήπειρος > Ηπειρώτης (Ηπειρώτισσα)

2. ουσιαστικών που δηλώνουν προέλευση, ιδιότητα, χαρακτηριστικό γνώρισμα

   επαρχία > επαρχιώτης (επαρχιώτισσα)

   θίασος > θιασώτης

Επίθημα

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	-ώτης	οι	-ώτηδες
γενική	του	-ώτη	των	-ώτηδων
αιτιατική	τον	-ώτη	τους	-ώτηδες
κλητική		-ώτη		-ώτηδες
Παράρτημα

-ώτης αρσενικό με πληθυντικό -ηδες (θηλυκό -ώτη ή -ώτου)^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

• επίθημα ως κατάληξη αρσενικών επωνύμων

  Μηλακώτης

Δείτε επίσης

• Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -ώτης στο Βικιλεξικό

δείτε και

• Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -ιώτης στο Βικιλεξικό

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

-ώτης < ελληνιστική κοινή -ώτης. Δείτε και την επαυξημένη κατάληξη -ιώτης.

Επίθημα

-ώτης αρσενικό

• επίθημα ως κατάληξη αρσενικών ουσιαστικών που δηλώνει
  1. καταγωγή από τόπο (πατριδωνυμικά)

     Ἀττάλεια - Ἀτταλειώτης

  2. ιδιότητα, χαρακτηριστικό ή προέλευση που δηλώνεται από την πρωτότυπη λέξη

     κελίον - κελιώτης (υπασπιστής)

Δείτε επίσης

• Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με επίθημα -ώτης στο Βικιλεξικό

δείτε και

• Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με επίθημα -ιώτης στο Βικιλεξικό

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	-ώτης	-ώτα	-ῶται
Γενική	-ώτου	-ώταιν	-ωτῶν
Δοτική	-ώτῃ	-ώταιν	-ώταις
Αιτιατική	-ώτην	-ώτα	-ώτας
Κλητική	-ῶτα	-ώτα	-ῶται

Ετυμολογία

-ώτης < αναγωγή στην πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *-eta. Συχνά, με προσκόλληση σε θεματικές βάσεις που είχαν χαρακτήρα ιώτα Συγγενείς καταλήξεις -ίτης, -άτης, -ότης

παράγωγο: η επαυξημένη ελληνιστική κοινή -ιώτης

Επίθημα

-ώτης αρσενικό (θηλυκό -ῶτις για ορισμένα ουσιαστικά)

• επίθημα ως κατάληξη αρσενικών ουσιαστικών που δηλώνει προέλευση από τόπο (πατριδωνυμικά) ή χαρακτηριστικά γνωρίσματα που εκφράζει η πρωότυπη λέξη

  Ἤπειρος - ἠπειρώτης (ἠπειρῶτις)

  δεσμός - δεσμώτης (δεσμῶτις)

  με θεματικό χαρακτήρα ιώτα:

  Σικελία - Σικελιώτης (Σικελιῶτις)

  στρατιά - στρατιώτης

Άλλες μορφές

• -ώτης (για λέξεις με θεματικό χαρακτήρα ιώτα)

Δείτε επίσης

• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -ώτης στο Βικιλεξικό

δείτε και

• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -ιώτης στο Βικιλεξικό