κελιώτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κελιώτης	οι	κελιώτες
γενική	του	κελιώτη	των	κελιωτών
αιτιατική	τον	κελιώτη	τους	κελιώτες
κλητική		κελιώτη		κελιώτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κελιώτης < 5ος αιώνας ελληνιστική κοινή κελιώτης < κελλιώτης με ορθογραφική απλοποίηση < κελλίον, υποκοριστικό του κέλλα + -ώτης < λατινική cella

Ουσιαστικό

κελιώτης αρσενικό

• (θρησκεία) μοναχός που ζει σε κελί

Άλλες μορφές

• κελλιώτης

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη κελί

Μεταφράσεις

    κελιώτης

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κελιώτης < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή κελιώτης. Συγχρονικά αναλύεται σε κελ(ίον) + -ώτης

Ουσιαστικό

κελιώτης

• υπασπιστής, ακόλουθος άρχοντα

Συγγενικά

• κέλλα
• κελίον, κελλίν, κελί

Πηγές

• κελιώτης -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	κελιώτης	οἱ	κελιῶται
γενική	τοῦ	κελιώτου	τῶν	κελιωτῶν
δοτική	τῷ	κελιώτῃ	τοῖς	κελιώταις
αιτιατική	τὸν	κελιώτην	τοὺς	κελιώτᾱς
κλητική ὦ!		κελιῶτᾰ		κελιῶται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		κελιώτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		κελιώταιν
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κελιώτης < κελίον (στη σημασία: ιδιαίτερο δωμάτιο) + -ώτης. Η λέξη από τον 5ο αιώνα.

Ουσιαστικό

κελιώτης θηλυκό

• (ελληνιστική κοινή) και όπως στη μεσαιωνική κελιώτης