στρατιά

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	στρατιά	οι	στρατιές
γενική	της	στρατιάς	των	στρατιών
αιτιατική	τη	στρατιά	τις	στρατιές
κλητική		στρατιά		στρατιές
Οι καταλήξεις προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «καρδιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

στρατιά < αρχαία ελληνική στρατιά. Συγχρονικά αναλύεται σε στρατ(ός) + -ιά

στρατιά θηλυκό

(στρατιωτικός όρος) η μεγαλύτερη στρατιωτική μονάδα με ενιαία διοίκηση που αποτελείται από σώματα στρατού
(μεταφορικά) πολυάριθμη ομάδα (δηλώνει υπερβολή, ή λέγεται σε ειρωνικό ύφος)

στρατιά

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	στρᾰτῐᾱ-
ονομαστική	ἡ	στρατιᾱ́	αἱ	στρατιαί
γενική	τῆς	στρατιᾶς	τῶν	στρατιῶν
δοτική	τῇ	στρατιᾷ	ταῖς	στρατιαῖς
αιτιατική	τὴν	στρατιᾱ́ν	τὰς	στρατιᾱ́ς
κλητική ὦ!		στρατιᾱ́		στρατιαί
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στρατιᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		στρατιαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'στρατιά' όπως «στρατιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

στρατιά < στρατ(ός) + -ιά

στρατιά [ στρᾰτῐᾱ ] θηλυκό

(στρατιωτικός όρος) στρατός
⮡ στρατιά ναυτική, πεζή

⮡ Ἡ ζωὴ ἐν τάφῳ κατετέθης Χριστέ, καὶ Ἀγγέλων στρατιαὶ ἐξεπλήττοντο, συγκατάβασιν δοξάζουσαι τὴν σήν.
(μερικές φορές στρατεία) εκστρατεία

στρατιά - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
στρατιά - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.