χειροτονία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	χειροτονία	οι	χειροτονίες
γενική	της	χειροτονίας	των	χειροτονιών
αιτιατική	τη	χειροτονία	τις	χειροτονίες
κλητική		χειροτονία		χειροτονίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Χειροτονία ρωμαιοκαθολικού ιερέα (1520).

Ετυμολογία

χειροτονία < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή χειροτονία (αρχαία σημασία: ψήφιση με ανάταση χεριών)

Προφορά

ΔΦΑ : /çi.ɾo.toˈni.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χει‐ρο‐το‐νί‐α

Ουσιαστικό

χειροτονία θηλυκό

1. (εκκλησιαστικός όρος) τελετή κατά την οποία κάποιος γίνεται κληρικός (ή λαμβάνει μεγαλύτερο βαθμό ιεροσύνης)
2. (μεταφορικά, σκωπτικό) ξυλοδαρμός

Άλλες μορφές

• χειροτόνηση

Σύνθετα

• επιχειροτονία

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις χειροτονώ, χέρι και τείνω & χειρο-

Δείτε επίσης

• κουρά

Μεταφράσεις

    χειροτονία

αγγλικά : ordination (en) γαλλικά : ordination (fr) γερμανικά : Ordination (de)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	χειροτονίᾱ	αἱ	χειροτονίαι
γενική	τῆς	χειροτονίᾱς	τῶν	χειροτονιῶν
δοτική	τῇ	χειροτονίᾳ	ταῖς	χειροτονίαις
αιτιατική	τὴν	χειροτονίᾱν	τὰς	χειροτονίᾱς
κλητική ὦ!		χειροτονίᾱ		χειροτονίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χειροτονίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		χειροτονίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χειροτονία < χειροτονέω / χειροτον(ῶ) + -ία < (χείρ) χειρο- + → δείτε  τείνω

Ουσιαστικό

χειροτονία θηλυκό

1. ψηφοφορία με ανάταση του χεριού
2. (κατ’ επέκταση) ψηφοφορία, εκλογή, ψήφος
3. (ελληνιστική σημασία) διορισμός (όπως σε αξίωμα)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις χειροτονέω, χείρ και τείνω

Πηγές

• χειροτονία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χειροτονία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.