τρίχα

Ελληνικά (el)

πτώσεις  ↓	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τρίχα	οι	τρίχες
γενική	της	τρίχας	των	τριχών
αιτιατική	την	τρίχα	τις	τρίχες
κλητική		τρίχα		τρίχες
Παράρτημα

τρίχα από ινδικό χοιριδιο

Ετυμολογία

τρίχα < αρχαία ελληνική θρίξ, (γενική: τριχός)

Ουσιαστικό

τρίχα θηλυκό

1. νηματοειδές υλικό που φυτρώνει στο δέρμα των περισσότερων θηλαστικών

   κερατόνημα, κερατονήμα, νήμα κερατίνης

Συγγενικές λέξεις

• άτριχος
• τριχάρα
• τρίχας
• τριχιά
• τρίχινος
• τριχίτσα
• τριχούλα
• τριχοφυΐα
• τρίχωμα
• τριχωτός
• τριχωτό
• αποτρίχωση
• τριχώνω
• αποτριχώνω

Σύνθετα

αλογότριχα αγριότριχα γατότριχα

γεροντότριχα γουρουνότριχα μουνότριχα

Εκφράσεις

• κάνω την τρίχα τριχιά: υπερβάλλω
• μου σηκώνεται η τρίχα (κάγκελο): εντυπωσιάζομαι, εκπλήσσομαι ή τρομάζω, φρικιώ κλπ
• παρά τρίχα: παρά λίγο
• στην τρίχα: πάρα πολύ κομψός, στην πένα
• τρίχα-τρίχα
• τρίχες (κατσαρές): μπούρδες

Σημειώσεις

• στα ζώα και στο ανθρώπινο κεφάλι έχει ως συνώνυμο το μαλλί και η πολύ κοντή τρίχα αποτελεί το χνούδι

Μεταφράσεις

    τρίχα

αγγλικά : hair (en) γαλλικά : cheveu (fr) αρσενικό, poil (fr) αρσενικό παλαιά γαλλικά : chevel ισπανικά : cabello (es) ιταλικά : capello (it)

λατινικά : capillus (la) αρσενικό, pilus (la) αρσενικό ολλανδικά : haar (nl) οξιτανικά : pel (oc) ουγγρικά : szőr (hu) πολωνικά : włos (pl) αρσενικό τσεχικά : chlup (cs) αρσενικό

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

τρίχα < → λείπει η ετυμολογία

Επίρρημα

τρίχα

1. σε τρία τμήματα
2. με τρεις τρόπους

Συνώνυμα

• (ποιητικό) τριχθά

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

τρίχα

• θρίξ, στην αιτιατική του ενικού
• τριχάς, στην κλητική του ενικού