↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η συναγωγή οι συναγωγές
      γενική της συναγωγής των συναγωγών
    αιτιατική τη συναγωγή τις συναγωγές
     κλητική συναγωγή συναγωγές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία

επεξεργασία
συναγωγή < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συναγωγή[1] < συνάγω. Συγχρονικά αναλύεται σε συν- + αγωγή

  Προφορά

επεξεργασία
ΔΦΑ : /si.na.ɣoˈʝi/
τυπογραφικός συλλαβισμός: συ‐να‐γω‐γή
παλιότερος συλλαβισμός: συν‐α‐γω‐γή

  Ουσιαστικό

επεξεργασία

συναγωγή θηλυκό

  1. η συνάθροιση, η συγκέντρωση ανθρώπων στον ίδιο τόπο
     συνώνυμα: σύναξη, συσσώρευση
  2. το μάζεμα, η συλλογή
  3. το αποτέλεσμα του συνάγω (π.χ. ένα συμπέρασμα)
  4. (ιουδαϊσμός) ο τόπος συγκέντρωσης, λατρείας της ιουδαϊκής θρησκείας
     συνώνυμα: χάβρα
  5. (φυσική) η θερμοσυναγωγή, τρόπος με τον οποίο μεταφέρεται η θερμότητα μέσα σε ένα ρευστό

Δείτε επίσης

επεξεργασία

  Μεταφράσεις

επεξεργασία

  Αναφορές

επεξεργασία



↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική συναγωγή αἱ συναγωγαί
      γενική τῆς συναγωγῆς τῶν συναγωγῶν
      δοτική τῇ συναγωγ ταῖς συναγωγαῖς
    αιτιατική τὴν συναγωγήν τὰς συναγωγᾱ́ς
     κλητική ! συναγωγή συναγωγαί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  συναγωγᾱ́
γεν-δοτ τοῖν  συναγωγαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία

επεξεργασία
συναγωγή < συνάγω

  Ουσιαστικό

επεξεργασία

συναγωγή θηλυκό