κόρδα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κόρδα	οι	κόρδες
γενική	της	κόρδας	των	κορδών
αιτιατική	την	κόρδα	τις	κόρδες
κλητική		κόρδα		κόρδες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κόρδα < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κόρδα < λατινική chorda < αρχαία ελληνική χορδή (δωρικός τύπος : χορδά), μεσαιωνικό αντιδάνειο

Ουσιαστικό

κόρδα θηλυκό

1. (λόγιο) χορδή
2. (γαστρονομία) η «χορδή» που σχηματίζει ένα σιρόπι ή άλλο παχύρρευστο υλικό όταν έχει δέσει

   ↪ η λιωμένη καραμέλα σχηματίζει κόρδες, γίνεται κορδάτη

3. (λόγιο) πτέρυγα μοναστηριού (στην οποία συνήθως βρίσκονται τα κελιά)
4. (παρωχημένο) (στρατιωτική) πτέρυγα / ομάδα

Συγγενικά

• κορδάτος
• κορδέλα
• κορδελάς
• κορδελιάζω
• κορδέλιασμα
• κορδελιάστρα
• κορδονέτο
• κορδόνι
• κορδωτά
• κορδωτός
• κορδώνω
• πριονοκορδέλα

→ και δείτε τη λέξη χορδή

Μεταφράσεις

    κόρδα

→ δείτε τη λέξη χορδή

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κόρδα < (άμεσο δάνειο) λατινική chorda < αρχαία ελληνική χορδή (δωρικός τύπος : χορδά) (αντιδάνειο)

Ουσιαστικό

κόρδα θηλυκό

1. χορδή
2. (συνεκδοχικά) έγχορδο μουσικό όργανο
3. (συνεκδοχικά) γιορτή (στην οποία ακούγεται μουσική)
4. χορδή τόξου
5. (συνεκδοχικά) τόξο

Συγγενικά

• κορδαίνω
• κορδέλα
• κορδίζω
• κορδόγερος
• κορδώνα
• κορδώνω
• ξεκορδώνω

Πηγές

• κόρδα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].