χορδή

Ελληνικά (el)

Μαντζουριανός τοξότης που τεντώνει τη χορδή, 18ος αι.

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	χορδή	οι	χορδές
γενική	της	χορδής	των	χορδών
αιτιατική	τη	χορδή	τις	χορδές
κλητική		χορδή		χορδές
όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χορδή < αρχαία ελληνική χορδή < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵʰer- (ποθώ, λαχταρώ)

Ουσιαστικό

χορδή θηλυκό

1. σώμα με μορφή νήματος, από έντερο ή τένοντα ζώου ή μέταλλο, που τεντώνεται πάνω σε ηχείο μουσικού οργάνου και, όταν πάλλεται, παράγει ήχο: οι χορδές της κιθάρας
2. η νευρά τόξου, δηλαδή το ελαστικό μέρος ενός όπλου με το οποίο εκτοξεύονται βέλη ή πέτρες (στη σφενδόνη) και που κατασκευαζόταν από έντερο ή νεύρο -τένοντα ζώου

Συνώνυμα

• τέλι

Μεταφράσεις

    χορδή

αγγλικά : string (en) γαλλικά : corde (fr) γερμανικά : Saite (de)

πολωνικά : struna (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	χορδή	χορδά	χορδαί
Γενική	χορδῆς	χορδαῖν	χορδῶν
Δοτική	χορδῇ	χορδαῖν	χορδαῖς
Αιτιατική	χορδήν	χορδά	χορδάς
Κλητική	χορδή	χορδά	χορδαί

Ετυμολογία

χορδή < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵʰer- (ποθώ, λαχταρώ)

Ουσιαστικό

χορδή θηλυκό

1. το έντερο
2. η χορδή μουσικού οργάνου (η οποία συχνά ήταν ειδικά επεξεργασμένο τμήμα του εντέρου ενός ζώου)
3. το λουκάνικο

Συγγενικές λέξεις

• χορδεύω
• χόρδευμα