χορδή

Ελληνικά (el)

Μαντζουριανός τοξότης που τεντώνει τη χορδή, 18ος αι.

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	χορδή	οι	χορδές
γενική	της	χορδής	των	χορδών
αιτιατική	τη	χορδή	τις	χορδές
κλητική		χορδή		χορδές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χορδή < αρχαία ελληνική χορδή < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵʰer- (ποθώ, λαχταρώ)

Ουσιαστικό

χορδή θηλυκό

1. σώμα με μορφή νήματος, από έντερο ή τένοντα ζώου ή μέταλλο, που τεντώνεται πάνω σε ηχείο μουσικού οργάνου και, όταν πάλλεται, παράγει ήχο: οι χορδές της κιθάρας
2. η νευρά τόξου, δηλαδή το ελαστικό μέρος ενός όπλου με το οποίο εκτοξεύονται βέλη ή πέτρες (στη σφενδόνη) και που κατασκευαζόταν από έντερο ή νεύρο -τένοντα ζώου

Συνώνυμα

• τέλι

Μεταφράσεις

    χορδή

αγγλικά : string (en) γαλλικά : corde (fr) γερμανικά : Saite (de)

πολωνικά : struna (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	χορδή	αἱ	χορδαί
γενική	τῆς	χορδῆς	τῶν	χορδῶν
δοτική	τῇ	χορδῇ	ταῖς	χορδαῖς
αιτιατική	τὴν	χορδήν	τὰς	χορδᾱ́ς
κλητική ὦ!		χορδή		χορδαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χορδᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		χορδαῖν
1η κλίση Κατηγορία όπως «τιμή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χορδή < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *ǵʰer- (ποθώ, λαχταρώ)

Ουσιαστικό

χορδή θηλυκό

1. το έντερο
2. η χορδή μουσικού οργάνου (η οποία συχνά ήταν ειδικά επεξεργασμένο τμήμα του εντέρου ενός ζώου)
3. το λουκάνικο

Συγγενικές λέξεις

• χορδεύω
• χόρδευμα