Νέα ελληνικά (el)Επεξεργασία

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η καταστροφή οι καταστροφές
      γενική της καταστροφής των καταστροφών
    αιτιατική την καταστροφή τις καταστροφές
     κλητική καταστροφή καταστροφές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

  Ετυμολογία Επεξεργασία

καταστροφή < (ελληνιστική κοινή) καταστροφή "ξέκαμα" < αρχαία ελληνική καταστροφή

  ΠροφοράΕπεξεργασία

ΔΦΑ : /ka.ta.stɾoˈfi/

  ΟυσιαστικόΕπεξεργασία

καταστροφή θηλυκό

  1. η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του καταστρέφω
    • πρόκληση καθολικής ή πολύ μεγάλης φθοράς σε αντικείμενο ή πρόσωπο
    η πυρκαγιά προκάλεσε τεράστιες καταστροφές
    • φαινόμενο ή γεγονός που προκαλεί μεγάλη φθορά ή αλλοίωση σε αντικείμενο ή πρόσωπο
    η περιοχή χτυπήθηκε από σεισμούς και άλλες φυσικές καταστροφές
    αυτός ο άνθρωπος ήταν η καταστροφή της
  2. η αποτυχία
    αν δεν οργανωθούμε σήμερα, αύριο θα αντιμετωπίζουμε την καταστροφή
    από παιδί ήταν σκέτη καταστροφή
  3. (αρχαΐζουσα, σπάνια) στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, η λύση της πλοκής

ΑντώνυμαΕπεξεργασία

Συγγενικές λέξειςΕπεξεργασία

ΣύνθεταΕπεξεργασία

  ΜεταφράσειςΕπεξεργασία

Αρχαία ελληνικά (grc)Επεξεργασία

  Ετυμολογία Επεξεργασία

καταστροφή < κατά + στρέφω

  ΟυσιαστικόΕπεξεργασία

  1. ανατροπή, καθυπόταξη
  2. στις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες, η λύση της πλοκής