αυτοκαταστροφή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αυτοκαταστροφή	οι	αυτοκαταστροφές
γενική	της	αυτοκαταστροφής	των	αυτοκαταστροφών
αιτιατική	την	αυτοκαταστροφή	τις	αυτοκαταστροφές
κλητική		αυτοκαταστροφή		αυτοκαταστροφές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αυτοκαταστροφή < αυτο- + καταστροφή

Προφορά

ΔΦΑ : /a.fto.ka.ta.stɾoˈfi/

Ουσιαστικό

αυτοκαταστροφή θηλυκό

• η καταστροφή κάποιου με τη θέλησή του

Μεταφράσεις

    αυτοκαταστροφή

αγγλικά : self-destruction (en) γαλλικά : autodestruction (fr) ισπανικά : autodestrucción (es)