καμίνι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	καμίνι	τα	καμίνια
γενική	του	καμινιού	των	καμινιών
αιτιατική	το	καμίνι	τα	καμίνια
κλητική		καμίνι		καμίνια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

καμίνι < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική καμίνι(ν) < ελληνιστική κοινή καμίνιον, υποκοριστικό του αρχαία ελληνική κάμινος^[1]

καμίνι ουδέτερο

ειδική κατασκευή, μέσα στην οποία αναπτύσσονται μεγάλες θερμοκρασίες, προκειμένου να τηχθούν μέταλλα ή για άλλους λόγους
(μεταφορικά) επικράτηση μεγάλης ζέστης ή γενικότερα δύσκολων συνθηκών
⮡ καμίνι η χώρα με τον καύσωνα να μην υποχωρεί

καμίνι