δυσχερής

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δυσχερής	η	δυσχερής	το	δυσχερές
γενική	του	δυσχερούς	της	δυσχερούς	του	δυσχερούς
αιτιατική	τον	δυσχερή	τη	δυσχερή	το	δυσχερές
κλητική		δυσχερή(ς)		δυσχερής		δυσχερές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δυσχερείς	οι	δυσχερείς	τα	δυσχερή
γενική	των	δυσχερών	των	δυσχερών	των	δυσχερών
αιτιατική	τους	δυσχερείς	τις	δυσχερείς	τα	δυσχερή
κλητική		δυσχερείς		δυσχερείς		δυσχερή
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δυσχερής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δυσχερής, αβέβαιης ετυμολογίας

Επίθετο

δυσχερής

• που εμφανίζει δυσκολίες και προβλήματα σε αρκετά μεγάλο βαθμό, δεν επιτυγχάνεται εύκολα

  ↪ η θέση μου είναι δυσχερής, βρίσκομαι σε δυσχερή θέση

Συγγενικές λέξεις

• δυσχέρεια
• δυσχερώς

Μεταφράσεις

    δυσχερής

γαλλικά : difficile (fr)

Πηγές

• «δυσχερής» -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

δυσχερής < αβέβαιης ετυμολογίας, πιθανόν από το δυσ- και χείρ ή δυσ- + χαίρω

Επίθετο

δυσχερής

• → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί) → ζητούμενο λήμμα

Συγγενικές λέξεις

• δυσχέρεια

Πηγές

• «δυσχερής» - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• «δυσχερής» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «δυσχερής» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.