διέγερση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διέγερση	οι	διεγέρσεις
γενική	της	διέγερσης & διεγέρσεως*	των	διεγέρσεων
αιτιατική	τη	διέγερση	τις	διεγέρσεις
κλητική		διέγερση		διεγέρσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διέγερση < ελληνιστική κοινή διέγερσις < αρχαία ελληνική διεγείρω < διά + ἐγείρω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁ger- (σηκώνω, ωθώ) (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική excitation)

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.ˈε.ʝεɾ.si/ και /ˈðʝε.ʝεɾ.si/

Ουσιαστικό

διέγερση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διεγείρω
  1. η ενεργοποίηση και η αντίδραση κάποιου με την πρόκληση ενός ερεθίσματος
  2. (μεταφορικά) το να συνεπαίρνεις κάποιον, να τον ενθουσιάζεις
  3. (ειδικότερα) η σεξουαλική πρόκληση κάποιου και η γέννηση ή αύξηση της σεξουαλικής του επιθυμίας
  4. (ιατρική) η αναστάτωση και η παθολογική κινητικότητα κάποιου

Πολυλεκτικοί όροι

• ηλεκτρική διέγερση: (φυσική)

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις διεγείρω και εγείρω

Μεταφράσεις

    διέγερση

αγγλικά : excitation (en), excitement (en) γαλλικά : excitation (fr)