αυλή
Δείτε επίσης : Ελληνικά (el) Επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | αυλή | οι | αυλές |
| γενική | της | αυλής | των | αυλών |
| αιτιατική | την | αυλή | τις | αυλές |
| κλητική | αυλή | αυλές | ||
| όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία Επεξεργασία
- αυλή < αρχαία ελληνική αὐλή < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂wesleh₂[1] < *h₂wes- (περνώ τη νύχτα) + *-leh₂
ΠροφοράΕπεξεργασία
- ΔΦΑ : /a.ˈvli/
- συλλαβισμός : αυ‐λή
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
αυλή θηλυκό
- υπαίθριος περιφραγμένος χώρος που ανήκει σε ένα σπίτι-κτήριο
- (μεταφορικά) (λόγιο) το σύνολο των αυλικών, των αξιωματούχων και συμβούλων που πλαισιώνουν έναν ηγεμόνα
Επεξεργασία
ΣύνθεταΕπεξεργασία
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
ο υπαίθριος χώρος ενός σπιτιού
- ↑ Beekes, Robert (Μπέκες, Ρόμπερτ) (2010). Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill.