ήρεμος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ήρεμος	ήρεμη	ήρεμο
γενική	ήρεμου	ήρεμης	ήρεμου
αιτιατική	ήρεμο	ήρεμη	ήρεμο
κλητική	ήρεμε	ήρεμη	ήρεμο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ήρεμοι	ήρεμες	ήρεμα
γενική	ήρεμων	ήρεμων	ήρεμων
αιτιατική	ήρεμους	ήρεμες	ήρεμα
κλητική	ήρεμοι	ήρεμες	ήρεμα

Ετυμολογία

ήρεμος < ελληνιστική κοινή ἤρεμος < αρχαία ελληνική ἠρεμαῖος < ἠρέμα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁rem- (ηρεμώ, ξεκουράζομαι). Διαφορετικό το ήμερος.

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈi.ɾɛ.mɔs/ αρσενικό

ΔΦΑ : /ˈi.ɾɛ.mi/ θηλυκό

ΔΦΑ : /ˈi.ɾɛ.mɔ/ ουδέτερο

Επίθετο

ήρεμος, -η, -ο

1. χωρίς ταραχή και αναστάτωση

   ≈ συνώνυμα: ατάραχος, γαλήνιος, ήσυχος

   ≠ αντώνυμα: ταραγμένος

2. (για άνθρωπο) που αντιδρά με ήπιο τρόπο στα ερεθίσματα

   ≈ συνώνυμα: ήσυχος, νηφάλιος, πράος

Συγγενικές λέξεις

• ηρέμα
• ήρεμα
• ηρεμία
• ηρεμιστικά
• ηρεμιστικός
• ηρεμώ

Μεταφράσεις

    ήρεμος

αγγλικά : calm (en), quiescent (en) γαλλικά : calme (fr), tranquille (fr), serein (fr), placide (fr) ισπανικά : tranquilo (es), sosegado (es)

πολωνικά : spokojny (pl) ρουμανικά : calm (ro) ρωσικά : спокойный (ru) (spokójnyj), тихий (ru) (tíxij)