τέφρα

Δείτε επίσης : τεφρά

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	τέφρα	οι	τέφρες
γενική	της	τέφρας	των	τεφρών
αιτιατική	την	τέφρα	τις	τέφρες
κλητική		τέφρα		τέφρες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τέφρα < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τέφρα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dʰegʷʰ- (καίω)

τέφρα θηλυκό

η στάχτη
1. ό,τι απομένει μετά την αποτέφρωση ενός νεκρού, η σποδός
2. ηφαιστειακή τέφρα: ηφαιστειακό υλικό (μάγμα) που εκτινάσσεται ψηλά στον αέρα και στερεοποιείται σε σκόνη, η ηφαιστειακή σποδός

τέφρα

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	τέφρᾱ	αἱ	τέφραι
γενική	τῆς	τέφρᾱς	τῶν	τεφρῶν
δοτική	τῇ	τέφρᾳ	ταῖς	τέφραις
αιτιατική	τὴν	τέφρᾱν	τὰς	τέφρᾱς
κλητική ὦ!		τέφρᾱ		τέφραι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τέφρᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		τέφραιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'φαρέτρα' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τέφρα < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dʰegʷʰ- (καίω)

τέφρα θηλυκό

τέφρα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
τέφρα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.