σποδός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σποδός	οι	σποδοί
γενική	της	σποδού	των	σποδών
αιτιατική	τη	σποδό	τις	σποδούς
κλητική		σποδέ		σποδοί
Κατηγορία όπως «οδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σποδός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σποδός

Προφορά

ΔΦΑ : /spoˈðos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σπο‐δός

Ουσιαστικό

σποδός θηλυκό

1. η τέφρα από το σώμα ενός νεκρού που αποτεφρώθηκε

   ※  Το κάψιμο των νεκρών και το σκόρπισμα της σποδού στους τέσσερις ανέμους είναι συνεπέστερο στο φθαρτό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης.

   Μ. Καραγάτσης, Ο κίτρινος φάκελος [μυθιστόρημα]

2. η ηφαιστειακή τέφρα

   ⮡  Η Πομπηία θάφτηκε κάτω από την ηφαιστειακή σποδό του Βεζούβιου.

Μεταφράσεις

    σποδός

αγγλικά : ash (en) γαλλικά : cendre (fr)

Πηγές

• σποδός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• σποδός - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σποδός	αἱ	σποδοί
γενική	τῆς	σποδοῦ	τῶν	σποδῶν
δοτική	τῇ	σποδῷ	ταῖς	σποδοῖς
αιτιατική	τὴν	σποδόν	τὰς	σποδούς
κλητική ὦ!		σποδέ		σποδοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σποδώ
γεν-δοτ	τοῖν		σποδοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ὁδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σποδός < άγνωστης ετυμολογίας

Ουσιαστικό

σποδός, -οῦ θηλυκό

1. (αρχική σημασία) στάχτη
2. η σποδός, η τέφρα
3. η σκόνη

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• σποδός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σποδός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.