τεφρός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	τεφρός	η	τεφρή & τεφρά	το	τεφρό
γενική	του	τεφρού	της	τεφρής & τεφράς	του	τεφρού
αιτιατική	τον	τεφρό	την	τεφρή & τεφρά	το	τεφρό
κλητική		τεφρέ		τεφρή & τεφρά		τεφρό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	τεφροί	οι	τεφρές	τα	τεφρά
γενική	των	τεφρών	των	τεφρών	των	τεφρών
αιτιατική	τους	τεφρούς	τις	τεφρές	τα	τεφρά
κλητική		τεφροί		τεφρές		τεφρά
Οι δεύτεροι τύποι του θηλυκού όπως στην αρχαία κλίση, συνήθως σε λόγιες παγιωμένες εκφράσεις.
Κατηγορία όπως «ξηρός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

τεφρός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τεφρός

Επίθετο

τεφρός, -ή, -ό & -ός, -ά, -ό

• (αρχαιοπρεπές) σταχτής, με το χρώμα της τέφρας

Μεταφράσεις

    τεφρός

→ δείτε τη λέξη σταχτής

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	τεφρός	ἡ	τεφρᾱ́	τὸ	τεφρόν
γενική	τοῦ	τεφροῦ	τῆς	τεφρᾶς	τοῦ	τεφροῦ
δοτική	τῷ	τεφρῷ	τῇ	τεφρᾷ	τῷ	τεφρῷ
αιτιατική	τὸν	τεφρόν	τὴν	τεφρᾱ́ν	τὸ	τεφρόν
κλητική ὦ!		τεφρέ		τεφρᾱ́		τεφρόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	τεφροί	αἱ	τεφραί	τὰ	τεφρᾰ́
γενική	τῶν	τεφρῶν	τῶν	τεφρῶν	τῶν	τεφρῶν
δοτική	τοῖς	τεφροῖς	ταῖς	τεφραῖς	τοῖς	τεφροῖς
αιτιατική	τοὺς	τεφρούς	τὰς	τεφρᾱ́ς	τὰ	τεφρᾰ́
κλητική ὦ!		τεφροί		τεφραί		τεφρᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	τεφρώ	τὼ	τεφρᾱ́	τὼ	τεφρώ
γεν-δοτ	τοῖν	τεφροῖν	τοῖν	τεφραῖν	τοῖν	τεφροῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'ξηρός' όπως «ξηρός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

τεφρός < τέφρ(α) + -ός

Επίθετο

τεφρός, -ά, -όν

• τεφρός, σταχτής

  ≈ συνώνυμα: τεφραῖος, τέφρινος

  ποιητικός τύπος: τεφρήεις

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη τέφρα

Πηγές

• τεφρός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τεφρός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.