συντριβή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συντριβή	οι	συντριβές
γενική	της	συντριβής	των	συντριβών
αιτιατική	τη	συντριβή	τις	συντριβές
κλητική		συντριβή		συντριβές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συντριβή < (ελληνιστική κοινή) συντριβή < αρχαία ελληνική συντρίβω < σύν + τρίβω

Προφορά

ΔΦΑ : /sin.dɾiˈvi/

Ουσιαστικό

συντριβή θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συντρίβω
  1. η σύγκρουση και η συνακόλουθη διάλυση κάποιου πράγματος, το σπάσιμο σε κομματάκια

     ≈ συνώνυμα: κομμάτιασμα, σύνθλιψη, θρυμμάτισμα, θρυμματισμός

  2. (μεταφορικά) η ήττα, η εξόντωση, η καταστροφή
  3. (μεταφορικά) η θλίψη, η καταρράκωση, η εξουθένωση

     ≈ συνώνυμα: ο σπαραγμός

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις συντρίβω, συν και τρίβω

Δείτε επίσης

• σιντριβάνι

Μεταφράσεις

    συντριβή

αγγλικά : crash (en)(1), crash (en)(1), comminution (en)(1), smash (en)(1), distress (en)(3) γαλλικά : crash (fr), effondrement (fr), anéantissement (fr)