διάλυση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διάλυση	οι	διαλύσεις
γενική	της	διάλυσης*	των	διαλύσεων
αιτιατική	τη	διάλυση	τις	διαλύσεις
κλητική		διάλυση		διαλύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διαλύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάλυση < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διάλυσις, (σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική dissolution)

Ουσιαστικό

διάλυση θηλυκό

1. η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του διαλύω
2. (κοινά) η νομική ή οικονομική λύση μιας επιχείρησης

Συγγενικά

• διάλυμα
• λιποδιάλυση
• → και δείτε τη λέξη διαλύω

Μεταφράσεις

    διάλυση

γαλλικά : dissolution (fr), désintégration (fr), désagrégation (fr), démantèlement (fr)