παῖς

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

παῖς (καθαρεύουσα) < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παῖς

Ουσιαστικό

παῖς αρσενικό

• (καθαρεύουσα) παις, το παιδί

Συγγενικές λέξεις

• παιδίον
• παιδίσκη

Σύνθετα

• ἀγυιόπαις‎
• ἀμερικανόπαις‎
• γυμνασιόπαις
• κολλεγιόπαις
• ναυτόπαις

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	παῖς	οἱ/αἱ	παῖδες
γενική	τοῦ/τῆς	παιδός	τῶν	παίδων*
δοτική	τῷ/τῇ	παιδῐ́	τοῖς/ταῖς	παισῐ́(ν) παίδεσσι (επικός)
αιτιατική	τὸν/τὴν	παῖδᾰ	τοὺς/τὰς	παῖδᾰς
κλητική ὦ!		παῖ**		παῖδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παῖδε
γεν-δοτ	τοῖν		παιδοῖν
* Η γενική πληθυντικού τονίζεται στην παραλήγουσα παρά τον κανόνα των μονοσύλλαβων τριτόκλιτων (γενικές σε -ῶν). Δείτε τον επικό τύπο «πάϊς» με γενική πληθυντικού: παίδων. _** Εξαίρεση: η κλητική ενικού δεν είναι όμοια με την ονομαστική.
3η κλίση, Κατηγορία 'μονοσύλλαβα' όπως «εξαιρέσεις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παῖς < πρωτοελληνική *pā́wits < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *péh₂wids < *peh₂u- (συγγενές με το λατινικά puer και το σανσκριτικά पुत्र (putrá=γιος)

Ουσιαστικό

παῖς αρσενικό ή θηλυκό

• το παιδί

Άλλες μορφές

• επικός τύπος : πάϊς
• παῦς

Εκφράσεις

• ἐκ παιδός: από παιδί, από την παιδική ηλικία

Συγγενικές λέξεις

• ἀντίπαις
• παιδίον
• παίζω
• παιδαγωγός
• παιδεύω

• παιδο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα παιδο- στο Βικιλεξικό

όπως ενδεικτικά

• παιδοκτόνος
• παιδογονία
• παιδοποιός
• παιδοτροφός
• παιδότρωτος
• παιδοφιλία

Πηγές

• «παῖς» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «παῖς» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.