παῖς

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	παῖς	παῖδε	παῖδες
Γενική	παιδός	παιδοῖν	παίδων
Δοτική	παιδί	παιδοῖν	παισί(ν)
Αιτιατική	παῖδᾰ	παῖδε	παῖδᾰς
Κλητική	παῖ	παῖδε	παῖδες

Ετυμολογία

παῖς < πρωτοελληνική *pā́wits < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *péh₂wids < *peh₂u- (συγγενές με το λατινικά puer και το σανσκριτικά पुत्र (putrá=γιος)

Ουσιαστικό

παῖς αρσενικό ή θηλυκό

• το παιδί

Εκφράσεις

• ἐκ παιδός: από παιδί, από την παιδική ηλικία

Συγγενικές λέξεις

• ἀντίπαις
• παιδίον
• παίζω
• παιδαγωγός
• παιδεύω
• παιδο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα παιδο- στο Βικιλεξικό
• παιδοκτόνος
• παιδογονία
• παιδοποιός
• παιδοτροφός
• παιδότρωτος
• παιδοφιλία

Άλλες μορφές

• επικός τύπος : πάϊς
• παῦς

Πηγές

• «παῖς» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «παῖς» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.