παιδότρωτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	παιδότρωτος	τὸ	παιδότρωτον
γενική	τοῦ/τῆς	παιδοτρώτου	τοῦ	παιδοτρώτου
δοτική	τῷ/τῇ	παιδοτρώτῳ	τῷ	παιδοτρώτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	παιδότρωτον	τὸ	παιδότρωτον
κλητική ὦ!		παιδότρωτε		παιδότρωτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	παιδότρωτοι	τὰ	παιδότρωτᾰ
γενική	τῶν	παιδοτρώτων	τῶν	παιδοτρώτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	παιδοτρώτοις	τοῖς	παιδοτρώτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	παιδοτρώτους	τὰ	παιδότρωτᾰ
κλητική ὦ!		παιδότρωτοι		παιδότρωτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	παιδοτρώτω	τὼ	παιδοτρώτω
γεν-δοτ	τοῖν	παιδοτρώτοιν	τοῖν	παιδοτρώτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

παιδότρωτος < (παῖς) παιδό- + τρωτ(ός) + -ος → δείτε τιτρώσκω

Επίθετο

παιδότρωτος, -ος, -ον

1. που πληγώνεται παιδιά
2. για πληγές, θάνατο στα χέρια παιδιών

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις παῖς και τιτρώσκω

Πηγές

• παιδότρωτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παιδότρωτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.