παιδεύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

παιδεύω < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική παιδεύω < παῖς

Προφορά

ΔΦΑ : /peˈðe.vo/

Ρήμα

παιδεύω

1. βασανίζω, ταλαιπωρώ
2. εξετάζω διεξοδικά κάποιο θέμα
3. (παρωχημένο) εκπαιδεύω, διαπαιδαγωγώ

Συγγενικά

• παίδευση
• παιδευτικά
• παιδευτικός
• → δείτε τις λέξεις εκπαιδεύω και παιδί

Εκφράσεις

• όποιος αγαπά παιδεύει

Μεταφράσεις

    παιδεύω

γαλλικά : peiner (fr), éduquer (fr), faire souffrir (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	παιδεύω	παιδεύομαι
Παρατατικός	ἐπαίδευον	ἐπαιδευόμην
Μέλλοντας	παιδεύσω	παιδεύσομαι & παιδευθήσομαι
Αόριστος	ἐπαίδευσα	ἐπαιδευσάμην & ἐπαιδεύθην
Παρακείμενος	πεπαίδευκα	πεπαίδευμαι
Υπερσυντέλικος	ἐπεπαιδεύκειν	ἐπεπαιδεύμην
Συντελ.Μέλλ.	πεπαιδευκώς ἔσομαι	πεπαιδεύσομαι

Ετυμολογία

παιδεύω < παῖς, γενική παιδ(ός) παιδ- + -εύω

Ρήμα

• (μιλώντας για ένα παιδί)

1. ανατρέφω παιδί
2. εκπαιδεύω, μορφώνω
3. τιμωρώ, επιβάλλω πειθαρχία

Σύνθετα

• ἀναπαιδεύω
• ἀντιπαιδεύω
• διαπαιδεύομαι
• ἐκπαιδεύω
• ἐμπαιδεύω
• καταπαιδεύω
• μεταπαιδεύω
• προπαιδεύω
• συμπαιδεύω

Συγγενικά

και → δείτε τη λέξη  παῖς

ἀπαιδευτέω, ῶ ἀπαίδευτος αὐτοπαίδευτος

παίδευμα παίδευσις παιδευτήριον παιδευτής παιδευτικός παιδευτός πεπαιδευμένος πεπεδευμένως

συναπαιδευτέω, ῶ συνευπαίδευτος ὑπαπαίδευτος

Κλίση

    παιδεύω - ενεργητικοί τύποι

ενεργητικός ενεστώτας   οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ παιδεύω παιδεύω παιδεύοιμι — σὺ παιδεύεις παιδεύῃς παιδεύοις παίδευε οὖτος παιδεύει παιδεύῃ παιδεύοι παιδευέτω ἡμεῖς παιδεύομεν παιδεύωμεν παιδεύοιμεν — ὑμεῖς παιδεύετε παιδεύητε παιδεύοιτε παιδεύετε οὗτοι παιδεύουσῐ(ν) παιδεύωσῐ(ν) παιδεύοιεν παιδευόντων παιδευέτωσαν 2o δυϊκός παιδεύετον παιδεύητον παιδεύοιτον παιδεύετον 3o δυϊκός παιδεύετον παιδεύητον παιδευοίτην παιδευέτων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο παιδεύειν παιδεύων παιδεύουσα παιδεῦον Ενεργητικός Παρατατικός προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπαίδευον - - - σύ ἐπαίδευες - - - οὖτος ἐπαίδευε - - - ἡμεῖς ἐπαιδεύομεν - - - ὑμεῖς ἐπαιδεύετε - - - οὗτοι ἐπαίδευον - - - Ενεργητικός Μέλλοντας προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ παιδεύσω - παιδεύσοιμι - σύ παιδεύσεις - παιδεύσοις - οὗτος παιδεύσει - παιδεύσοι - ἡμεῖς παιδεύσομεν - παιδεύσοιμεν - ὑμεῖς παιδεύσετε - παιδεύσοιτε - οὗτοι παιδεύσουσι(ν) - παιδεύσοιεν - ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή παιδεύσειν παιδεύσων παιδεύσουσα παιδεῦσον Ενεργητικός Αόριστος α' προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπαίδευσα παιδεύσω παιδεύσαιμι - σύ ἐπαίδευσας παιδεύσῃς παιδεύσαις / παιδεύσειας παίδευσον οὗτος ἐπαίδευσε παιδεύσῃ παιδεύσαι / παιδεύσειεν παιδευσάτω ἡμεῖς ἐπαιδεύσαμεν παιδεύσωμεν παιδεύσαιμεν - ὑμεῖς ἐπαιδεύσατε παιδεύσητε παιδεύσαιτε παιδεύσατε οὗτοι ἐπαίδευσαν παιδεύσωσι(ν) παιδεύσαιεν / παιδεύσειαν παιδευσάντων / παιδευσάτωσαν ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή παιδεῦσαι παιδεύσας παιδεύσασα παιδεῦσαν Ενεργητικός Παρακείμενος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ πεπαίδευκα πεπαιδεύκω / πεπαιδευκώς, πεπαιδευκυῖα, πεπαιδευκός ὦ πεπαιδεύκοιμι / πεπαιδευκώς, πεπαιδευκυῖα, πεπαιδευκός εἴην - σύ πεπαίδευκας πεπαιδεύκῃς / πεπαιδευκώς, πεπαιδευκυῖα, πεπαιδευκός ᾖς πεπαιδεύκοις / πεπαιδευκώς, πεπαιδευκυῖα, πεπαιδευκός εἴης πεπαιδευκώς, πεπαιδευκυῖα, πεπαιδευκός ἴσθι οὗτος πεπαίδευκε πεπαιδεύκῃ / πεπαιδευκώς, πεπαιδευκυῖα, πεπαιδευκός ᾖ πεπαιδεύκοι / πεπαιδευκώς, πεπαιδευκυῖα, πεπαιδευκός εἴη πεπαιδευκώς, πεπαιδευκυῖα, πεπαιδευκός ἔστω ἡμεῖς πεπαιδεύκαμεν πεπαιδεύκωμεν / πεπαιδευκότες, πεπαιδευκυῖαι, πεπαιδευκότα ὦμεν πεπαιδεύκοιμεν / πεπαιδευκότες, πεπαιδευκυῖαι, πεπαιδευκότα εἴημεν/εἶμεν - ὑμεῖς πεπαιδεύκατε πεπαιδεύκητε / πεπαιδευκότες, πεπαιδευκυῖαι, πεπαιδευκότα ἦτε πεπαιδεύκοιτε / πεπαιδευκότες, πεπαιδευκυῖαι, πεπαιδευκότα εἴητε/εἶτε πεπαιδευκότες, πεπαιδευκυῖαι, πεπαιδευκότα ἔστε οὗτοι πεπαιδεύκασι(ν) πεπαιδεύκωσι(ν) / πεπαιδευκότες, πεπαιδευκυῖαι, πεπαιδευκότα ὦσι(ν) πεπαιδεύκοιεν / πεπαιδευκότες, πεπαιδευκυῖαι, πεπαιδευκότα εἴησαν/εἶεν πεπαιδευκότες, πεπαιδευκυῖαι, πεπαιδευκότα ἔστων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή πεπαιδευκέναι πεπαιδευκώς πεπαιδευκυῖα πεπαιδευκός Ενεργητικός Υπερσυντέλικος προσωπικές εγκλίσεις οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγώ ἐπαιπεδεύκειν - - - σύ ἐπαιπεδεύκεις - - - οὖτος ἐπαιπεδεύκει - - - ἡμεῖς ἐπαιπεδεύκεμεν - - - ὑμεῖς ἐπαιπεδεύκετε - - - οὗτοι ἐπαιπεδεύκεσαν - - -

• Μεσοπαθητικοί τύποι → λείπει η κλίση

Πηγές

• παιδεύω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παιδεύω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.