παιδευτήριον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

παιδευτήριον < ελληνιστική κοινή παιδευτήριον

Ουσιαστικό

παιδευτήριον ουδέτερο

• (εκπαίδευση)
  1. το σχολείο
  2. (μεταφορικά) σημαντικός διδάσκαλος
  3. μέσο διαπαιδαγώγησης

Πηγές

• παιδευτήριον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	παιδευτήριον	τὰ	παιδευτήριᾰ
γενική	τοῦ	παιδευτηρίου	τῶν	παιδευτηρίων
δοτική	τῷ	παιδευτηρίῳ	τοῖς	παιδευτηρίοις
αιτιατική	τὸ	παιδευτήριον	τὰ	παιδευτήριᾰ
κλητική ὦ!		παιδευτήριον		παιδευτήριᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παιδευτηρίω
γεν-δοτ	τοῖν		παιδευτηρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παιδευτήριον < παιδεύ(ω) + -τήριον

Ουσιαστικό

παιδευτήριον ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• (εκπαίδευση) το σχολείο

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη παιδεύω

Πηγές

• παιδευτήριον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παιδευτήριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.