παίδευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	παίδευσῐς	αἱ	παιδεύσεις
γενική	τῆς	παιδεύσεως	τῶν	παιδεύσεων
δοτική	τῇ	παιδεύσει	ταῖς	παιδεύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	παίδευσῐν	τὰς	παιδεύσεις
κλητική ὦ!		παίδευσῐ		παιδεύσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		παιδεύσει
γεν-δοτ	τοῖν		παιδευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παίδευσις < παιδεύ(ω) + -σις

Ουσιαστικό

παίδευσις θηλυκό

1. η αγωγή, η εκπαίδευση
2. → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)

Εκφράσεις

• ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις

Πηγές

• παίδευσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παίδευσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.