οξύφωνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	οξύφωνος	η	οξύφωνος & οξύφωνη	το	οξύφωνο
γενική	του	οξυφώνου & οξύφωνου	της	οξυφώνου & οξύφωνης	του	οξυφώνου & οξύφωνου
αιτιατική	τον	οξύφωνο	την	οξύφωνο & οξύφωνη	το	οξύφωνο
κλητική		οξύφωνε		οξύφωνε & οξύφωνη		οξύφωνο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	οξύφωνοι	οι	οξύφωνοι & οξύφωνες	τα	οξύφωνα
γενική	των	οξυφώνων & οξύφωνων	των	οξυφώνων & οξύφωνων	των	οξυφώνων & οξύφωνων
αιτιατική	τους	οξυφώνους & οξύφωνους	τις	οξυφώνους & οξύφωνες	τα	οξύφωνα
κλητική		οξύφωνοι		οξύφωνοι & οξύφωνες		οξύφωνα
Οι πρώτοι τύποι, λόγιοι, από την αρχαία κλίση. Οι δεύτεροι τύποι, νεότεροι.
Κατηγορία όπως «άπτερος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

οξύφωνος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὀξύφωνος (με διαπεραστική φωνή). Συγχρονικά αναλύεται σε οξύ- + -φωνος

Προφορά

ΔΦΑ : /oˈksi.fo.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐ξύ‐φω‐νος

Επίθετο

οξύφωνος, -η/-ος, -ο

1. που έχει οξεία, διαπεραστική φωνή
2. (μουσική, για ανδρική φωνή) που η φωνή του κινείται σε ψηλές περιοχές τονικού ύψους

Συνώνυμα

• οξύηχος

Αντώνυμα

• βαθύφωνος

Μεταφράσεις

    οξύφωνος

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	οξύφωνος	οι	οξύφωνοι
γενική	του	οξυφώνου	των	οξυφώνων
αιτιατική	τον	οξύφωνο	τους	οξυφώνους
κλητική		οξύφωνε		οξύφωνοι
Κατηγορία όπως «άνθρωπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

οξύφωνος αρσενικό

• (μουσική, για τραγουδιστή) συνώνυμο του τενόρος

Δείτε επίσης

τραγούδι - φωνές:

• (γυναικείες) σοπράνο / υψίφωνος • μέτζο σοπράνο / μεσόφωνος • κοντράλτο
• (ανδρικές)   κόντρα τενόρος • τενόρος / οξύφωνος • βαρύτονος • μπασοβαρύτονος • μπάσος / βαθύφωνος

πολυφωνία, οργανολογία - φωνές:

• (SATB) soprano / σοπράνο • alto / άλτο • tenore / τενόρος • basso / μπάσος

Μεταφράσεις

    οξύφωνος

→ δείτε τη λέξη τενόρος