τενόρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	τενόρος	οι	τενόροι
γενική	του	τενόρου	των	τενόρων
αιτιατική	τον	τενόρο	τους	τενόρους
κλητική		τενόρε		τενόροι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

τενόρος < (άμεσο δάνειο) ιταλική tenore + -ος < λατινική tenor < teneo

τενόρος αρσενικό

(μουσική, επάγγελμα) ερμηνευτής της εκκλησιαστικής μουσικής και του λυρικού θεάτρου, του οποίου η φυσική φωνή εκτείνεται σε οκτάβες υψηλότερες από του βαρυτόνου, αλλά χαμηλότερες από του κόντρα τενόρου (και παλαιότερα του καστράτου)
※ Τί βαρύτονοι τενόροι καὶ ἀφράταις πριμαδόναις! / Διατρέχει τοὺς πενῆντα καὶ ἡ μᾶλλον νεωτέρα, / καὶ τὸ θέατρον κουνιέται σὰν ἀρχίζουν ἡ γοργόναις / μὲ τῇς ἄγριαις φωναῖς των νὰ μᾶς κλαῖνε τὸν πατέρα. (Γεώργιος Σουρής, Δημόσια θεάματα, 1885)
είδος κλάξον ή κόρνας δύο τόνων
≈ συνώνυμα: τενόρο