tenor

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

tenor ^(en)

1. γενική ιδέα, νόημα (ομιλίας, επιστολής)
2. γενική κατεύθυνση, πορεία (γεγονότων, της ζωής)
3. (μουσική)
   1. τενόρος, οξύφωνος (τραγουδιστής ή ομάδα τραγουδιστών στη χορωδία)
   2. (θεωρία μουσικής) τενόρος (φωνή σε πολυφωνική μουσική)

      συντομογραφία: Τ (βλέπε SATB)

4. (οικονομία) → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)
5. (νομικός όρος) → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)
6. (γλωσσολογία) → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)
7. (μεταφορικά) κλίμα, ατμόσφαιρα (μεταφορικά, όχι μετεωρολογικά) ^{(Χρειάζεται τεκμηρίωση…)}

Επίθετο

tenor ^(en)

1. (μουσική)
   1. οξύφωνος, με την έκταση ή τις ιδιότητες του τενόρου

      he has a beautiful tenor voice: (αυτός) έχει μια ωραία φωνή τενόρου

      this is a tenor instrument: αυτό είναι ένα οξύφωνο (τενόρο) όργανο

   2. για ποικιλία οργάνου που καλύπτει την έκταση του τενόρου σε αντιδιαστολή με άλλα της ίδιας οικογένειας

      tenor saxophone, alto saxophone: τενόρο σαξόφωνο, άλτο σαξόφωνο

---

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

tenor < teneo + -or < tendo < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ten-

Ουσιαστικό

tenor αρσενικό

1. συνεχής κίνηση
2. φορά
3. συνέχεια
4. διάρκεια
5. ενδελέχεια

Κλίση

αριθμός	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	tenor	tenorēs
γενική	tenoris	tenorum
δοτική	tenorī	tenoribus
αιτιατική	tenorem	tenorēs
κλητική	tenor	tenorēs
αφαιρετική	tenore	tenoribus
(γ' κλίση)

Παράγωγα σε άλλες γλώσσες

• ιταλικά : tenore (απ' όπου το δάνειο: νέα ελληνική : τενόρος)