άλτο

Νέα ελληνικά (el)

ένα άλτο σαξόφωνο

άλτο

(γενικά, για φωνή) < απροσάρμοστο άμεσο δάνειο από την ιταλική alto (ψηλός) < λατινικά altus

άλτο άκλιτο (ως πρώτο μέλος πολυλεκτικού ουσιαστικού)

(μουσική)
1. (για ανθρώπινη φωνή) η πιο χαμηλή από τις γυναικείες φωνές μιας χορωδίας
  → δείτε και τη λέξη κοντράλτο
2. (για μουσικά όργανα) από την οικογένεια ενός οργάνου, εκείνο που καλύπτει την έκταση της φωνής άλτο
  το άλτο φλάουτο ηχεί σε σολ, όχι σε ντο

επίθετο από τα ιταλικά που παραμένει άκλιτο (ενώ το μπάσος κλίνεται).
ο άλτο ήχος, η άλτο φωνή, το άλτο κόρνο, τα άλτο φλάουτα

ως επίθετο

Σημειώνεται με χρώμα η έκταση της άλτο.

άλτο θηλυκό άκλιτο

(για πολυφωνική μουσική) η δεύτερη ψηλότερη φωνή από τις τέσσσερις (σοπράνο - άλτο - τενόρος - μπάσος SATB)
διεθνής συντομογραφία: A
(μουσική σημειογραφία) το μουσικό κλειδί του ντο με το κεντρικό ντο (C4)) να γράφεται στην τρίτη γραμμή του πενταγράμμου

Κλειδί του ντο (C) της άλτο.

δίνω εξετάσεις σολφέζ σε δύο κλειδιά του ντο: και άλτο, και τενόρο

→ δείτε το κλειδί της κοντράλτο
(μουσικό όργανο, γαλλισμός) συνώνυμο του βιόλα
παράγωγα: ο αλτίστας (βιολίστας), η αλτίστα (βιολίστα)

→ δείτε την ιταλική λέξη viola

τραγούδι - φωνές:

ως ουσιαστικό