κλιτός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	κλιτός	η	κλιτή	το	κλιτό
γενική	του	κλιτού	της	κλιτής	του	κλιτού
αιτιατική	τον	κλιτό	την	κλιτή	το	κλιτό
κλητική		κλιτέ		κλιτή		κλιτό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	κλιτοί	οι	κλιτές	τα	κλιτά
γενική	των	κλιτών	των	κλιτών	των	κλιτών
αιτιατική	τους	κλιτούς	τις	κλιτές	τα	κλιτά
κλητική		κλιτοί		κλιτές		κλιτά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κλιτός < ελληνιστική κοινή κλιτός < αρχαία ελληνική κλίνω ((σημασιολογικό δάνειο) γαλλική déclinable)

Επίθετο

κλιτός

• που κλίνεται (άρθρο, ουσιαστικό, επίθετο, αντωνυμία, ρήμα, μετοχή)

Αντώνυμα

• άκλιτος

Συγγενικά

• κλιτά
• → δείτε τη λέξη κλίνω

Μεταφράσεις

    κλιτός

αγγλικά : inflectable (en) γαλλικά : déclinable (fr) γερμανικά : flektierbar (de), beugbar (de)

---

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κλιτός ήδη από τον 4ο αιώνα κε < κλίνω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

κλιτός

1. γονατιστός, σκυφτός
2. ταπεινός, υπάκουος

   ※  14ος αιώνας, ⌘ Φλώριος και Πατζιαφλόρα, ανωνύμου, στίχ.1237 (1236-1238)

   Καὶ ὁ Φλώριος καθέζεται καὶ λάμπει ὡς τὸ φέγγος.
   Ἡ πρόσοψή του νά 'ν' κλιτή, δείχνει ὡσὰν θλιμμένος,
   ἀλλὰ τῆς φύσης τὸ ἔκλαμπρον πάλιν νικᾷ τὴν θλῖψιν.

   Εμμανουήλ Κριαράς, Βυζαντινά Ιπποτικά Μυθιστορήματα, Αθήνα 1955, σελ. 165

   ※  15ος αιώνας, Μαρίνος Φαλιέρος, Ιστορία και όνειρο, στίχ. 668 (667-668) @georgakas.lit.auth.gr

   Μὰ δὲ μπορῶ ν’ ἀντισταθῶ φοβώντα τὴ ζωή μου
   στὰ χέρια σου πολλὰ κλιτὴ τόσον καιρόν, ψυχή μου.

   Arnold F. van Gemert (επιμ.), Μαρίνου Φαλιέρου Ερωτικά Όνειρα, κριτική έκδοση με εισαγωγή, σχόλια και λεξιλόγιο [Βυζαντινή και Νεοελληνική Βιβλιοθήκη, 4], ΜΙΕΤ, Αθήνα 2006.

3. κατηφής, θλιμμένος

   ※  17ος/18ος αιώνας, ⌘ Πέτρος Κατσαΐτης, Κλαυθμός Πελοποννήσου προς Ελλάδα, στίχ. 715 (715-716)

   Κλιτὸς καὶ σκοτεινὸς εἶχε κινήσει
   ὀγλήγορα νὰ φτάση πρὸς τὴ δύση.

   Εμμανουήλ Κριαράς, Κατσαΐτης. Ιφιγένεια—Θυέστης—Κλαθμός Πελοποννήσου. Ανέκδοτα έργα. Κριτική έκδοση με εισαγωγή, σημειώσεις και γλωσσάριο, Αθήνα 1950, σελ. 277

   ΣτΕ: Το έργο Κλαυθμός Πελοποννήσου προς Ελλάδα αναφέρεται στα γεγονότα της κατάκτησης της Πελοποννήσου από τους Τούρκους και ειδικότερα στην άλωση του Ναυπλίου (10 Ιουλίου 1715).

4. απλωμένος, απλωτός

Συγγενικά

• ἄκλιτος
• ἀπαράκλιτος
• ἐπίκλιτος
• κατάκλιτος
• κλιτότη
• κλιτοτράχηλος
• κλιτοτραχηλισμένος
• ὑποκλιτός

Κλιτικοί τύποι

• κλιτή (ονομαστική,αιτιατική και κλητική ενικού, γένους θηλυκού)

Πηγές

• κλιτός -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• κλιτός σελ.200, Τόμος 8 & σελ.201, Τόμος 8 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669)
• κλιτός - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)