επιτατικός

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

επιτατικός < (διαχρονικό) ελληνιστική κοινή ἐπιτατικός < ἐπι- + τάσσω ή τάττω

Επίθετο

επιτατικός

πτώση	ενικός
ονομαστική	επιτατικός	επιτατική	επιτατικό
γενική	επιτατικού	επιτατικής	επιτατικού
αιτιατική	επιτατικό	επιτατική	επιτατικό
κλητική	επιτατικέ	επιτατική	επιτατικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	επιτατικοί	επιτατικές	επιτατικά
γενική	επιτατικών	επιτατικών	επιτατικών
αιτιατική	επιτατικούς	επιτατικές	επιτατικά
κλητική	επιτατικοί	επιτατικές	επιτατικά

1. αυτός που προκαλεί επίταση ή αναφέρεται σε αυτή
2. (γραμματική) που ενισχύει τη σημασία της λέξης ή λέξη ενισχυμένη

Σημειώσεις

• Επιτατικά μορφήματα, μόρια με σημασία «πάρα πολύ» στα νέα ελληνικά όπως: α-, αρι-, ερι-, ζά-, θεο-, κατα-, ολο-, παν-

  ↪ ατενής, αχανής, ερίτιμος, ζάπλουτος, θεόγυμνος, κατάμαυρος, πάλλευκος

• Κατηγορία:Επιτατικά (νέα ελληνικά)

Συγγενικές λέξεις

• επίταση
• επιτάσσω

Μεταφράσεις

    επιτατικός