μόρφημα

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μόρφημα	τα	μορφήματα
γενική	του	μορφήματος	των	μορφημάτων
αιτιατική	το	μόρφημα	τα	μορφήματα
κλητική		μόρφημα		μορφήματα
όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μόρφημα < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική morphème < αρχαία ελληνική μορφ(ή + -ème (-ημα)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmoɾ.fi.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μόρ‐φη‐μα

Ουσιαστικό

μόρφημα ουδέτερο

• (γλωσσολογία) η ελάχιστη σημασιολογική μονάδα στη γλώσσα που είναι φορεάς σημασίας, ή γραμματικής πληροφορίας (όπως ένα πρόθημα ή ένα θέμα λέξης ή ένα επίθημα ή γραμματική κατάληξη(

  η λέξη παιδί αποτελείται από δύο μορφήματα, το θέμα παιδ- και την γραμματική κατάληξη -ί

Συγγενικές λέξεις

• μονομορφηματικός
• μορφηματικός
• πολυμορφηματικός

→ και δείτε τη λέξη μορφή

Πολυλεκτικοί όροι

• δεσμευμένο μόρφημα
• ελεύθερο μόρφημα

Μεταφράσεις

    μόρφημα

αγγλικά : morpheme (en) γαλλικά : morphème (fr)