μόρφημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	μόρφημα	τα	μορφήματα
γενική	του	μορφήματος	των	μορφημάτων
αιτιατική	το	μόρφημα	τα	μορφήματα
κλητική		μόρφημα		μορφήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μόρφημα < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική morphème < αρχαία ελληνική μορφ(ή + -ème (-ημα)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmoɾ.fi.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μόρ‐φη‐μα

Ουσιαστικό

μόρφημα ουδέτερο

• (γλωσσολογία) η ελάχιστη σημασιολογική μονάδα στη γλώσσα που είναι φορεάς σημασίας, ή γραμματικής πληροφορίας (όπως ένα πρόθημα ή ένα θέμα ή ρίζα λέξης ή ένα επίθημα ή γραμματική κατάληξη)

  ⮡  η λέξη παιδί αποτελείται από δύο μορφήματα, το θέμα παιδ- και την γραμματική κατάληξη -ί

Συγγενικά

• μονομορφηματικός
• μορφηματικός
• πολυμορφηματικός

→ και δείτε τη λέξη μορφή

Υπώνυμα

ως προς την αυτονομία:

• δεσμευμένο μόρφημα
• ελεύθερο μόρφημα

ως προς τη σημασία:

• γραμματικό μόρφημα
• λεξικό μόρφημα

Δείτε επίσης

• πρόσφυμα: πρόθημα, ένθημα, επίθημα
• σύνθεση
• μόρφημα - Λεξικό γλωσσολογικών όρων - Digital PanGloss, όροι στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας (2006‑08)
  ΣτΕ: εκτενές λήμμα για όλα τα είδη μορφημάτων.

Μεταφράσεις

    μόρφημα

αγγλικά : morpheme (en) γαλλικά : morphème (fr)