πρόσφυμα
Νέα ελληνικά (el) Επεξεργασία
Ετυμολογία
Επεξεργασία
- πρόσφυμα < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή πρόσφυμα ("εκβλάστημα")., σημασιολογικό δάνειο από τη νεολατινική affixum [1]
Προφορά
Επεξεργασία
- ΔΦΑ : /ˈpɾo.sfi.ma/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : πρό‐σφυ‐μα
- παλιότερος συλλαβισμός : πρόσ‐φυ‐μα
Ουσιαστικό
Επεξεργασία
πρόσφυμα ουδέτερο
- (γλωσσολογία) μόρφημα που προστίθεται στο θέμα κάποιας λέξης (ως πρόθημα, ένθημα ή ως επίθημα) για την παραγωγή μιας νέας λέξης
Συνώνυμα Επεξεργασία
Επεξεργασία
- προσφύομαι
- πρόσφυση
- → και δείτε τη λέξη φύομαι
Υπώνυμα Επεξεργασία
Μεταφράσεις
Επεξεργασία
Αναφορές
Επεξεργασία
- ↑ πρόσφυμα - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
Αρχαία ελληνικά (grc) Επεξεργασία
| ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός | ||||||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | τὸ | πρόσφυμᾰ | τὰ | προσφύμᾰτᾰ | ||||
| γενική | τοῦ | προσφύμᾰτος | τῶν | προσφυμᾰ́των | ||||
| δοτική | τῷ | προσφύμᾰτῐ | τοῖς | προσφύμᾰσῐ(ν) | ||||
| αιτιατική | τὸ | πρόσφυμᾰ | τὰ | προσφύμᾰτᾰ | ||||
| κλητική ὦ! | πρόσφυμᾰ | προσφύμᾰτᾰ | ||||||
| δυϊκός | ||||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | προσφύμᾰτε | ||||||
| γεν-δοτ | τοῖν | προσφυμᾰ́τοιν | ||||||
| 3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||||||
Ετυμολογία
Επεξεργασία
- πρόσφυμα (ελληνιστική κοινή) < πρόσ- + αρχαία ελληνική φῦμα < φύω
Ουσιαστικό
Επεξεργασία
πρόσφῡμα ουδέτερο
Επεξεργασία
→ και δείτε τη λέξη φῦμα
Πηγές
Επεξεργασία
- πρόσφυμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.