πρόσφυση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	πρόσφυση	οι	προσφύσεις
γενική	της	πρόσφυσης*	των	προσφύσεων
αιτιατική	την	πρόσφυση	τις	προσφύσεις
κλητική		πρόσφυση		προσφύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προσφύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόσφυση < αρχαία ελληνική πρόσφυσις < προσφύω < πρός + φύω (μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική adhérence)

Ουσιαστικό

πρόσφυση θηλυκό

1. (φυσική) δύναμη που συμβάλλει στο να κρατά ενωμένα δύο σώματα (στερεά ή υγρά), δρώντας στην επιφάνειά τους
2. (κατ’ επέκταση) η σχετική δύναμη που συγκρατεί ένα όχημα στο έδαφος

   ≈ συνώνυμα: κράτημα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις προσφύομαι, προς και φύω

Μεταφράσεις

    φυσική

αγγλικά : adhesion (en)

    που συγκρατεί ένα όχημα στο έδαφος

αγγλικά : traction (en)