μονομορφηματικός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	μονομορφηματικός	μονομορφηματική	μονομορφηματικό
γενική	μονομορφηματικού	μονομορφηματικής	μονομορφηματικού
αιτιατική	μονομορφηματικό	μονομορφηματική	μονομορφηματικό
κλητική	μονομορφηματικέ	μονομορφηματική	μονομορφηματικό
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	μονομορφηματικοί	μονομορφηματικές	μονομορφηματικά
γενική	μονομορφηματικών	μονομορφηματικών	μονομορφηματικών
αιτιατική	μονομορφηματικούς	μονομορφηματικές	μονομορφηματικά
κλητική	μονομορφηματικοί	μονομορφηματικές	μονομορφηματικά

Ετυμολογία

μονομορφηματικός < μονο- + μορφηματικός, λόγιο ενδογενές δάνειο: μεταφραστικό δάνειο από την αγγλική monomorphemic

Προφορά

ΔΦΑ : /mo.no.moɾ.fi.ma.tiˈkos/

συλλαβισμός : μο‐νο‐μορ‐φη‐μα‐τι‐κός

Επίθετο

μονομορφηματικός, -ή, ό

• (γλωσσολογία) που έχει μόνον ένα μόρφημα, δεν αναλύεται σε μικρότερα συστατικά μορφήματα

  οι λέξεις έτσι, τώρα, πώς είναι μονομορφηματικές και ταυτόχρονα, ελεύθερα μορφήματα

Συγγενικές λέξεις

• πολυμορφηματικός

→ και δείτε τις λέξεις μόρφημα και μορφή

Μεταφράσεις

    μονομορφηματικός

αγγλικά : monomorphemic (en)