δασύς

Ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ðaˈsis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δα‐σύς

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δασύς	η	δασιά	το	δασύ
γενική	του	δασιού & δασύ	της	δασιάς	του	δασιού & δασύ
αιτιατική	τον	δασύ	τη	δασιά	το	δασύ
κλητική		δασύ		δασιά		δασύ
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δασιοί & δασείς	οι	δασιές	τα	δασιά
γενική	των	δασιών	των	δασιών	των	δασιών
αιτιατική	τους	δασιούς	τις	δασιές	τα	δασιά
κλητική		δασιοί & δασείς		δασιές		δασιά
όπως «βαθύς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

δασύς < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δασύς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dens- < *dn̥s- (παχύς, πυκνός)

Επίθετο

δασύς, -ιά, -ύ

• πυκνός (για τρίχωμα ή φύλλωμα)

  ↪ στα δασιά πλατάνια

  ※  Τον θυμόταν ψηλό και παχύ, με κόκκινα μάγουλα και με δασιά φρύδια και μουστάκι γυρισμένο προς τα πάνω. (Φάνης Μούλιος, Η γάτα)

Συγγενικές λέξεις

• δασύτριχος

→ και δείτε τη λέξη δάσος

Μεταφράσεις

    πυκνός

→ δείτε τη λέξη πυκνός

Ετυμολογία 2

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δασύς	η	δασεία	το	δασύ
γενική	του	δασύ & δασέος	της	δασείας	του	δασέος
αιτιατική	τον	δασύ	τη	δασεία	το	δασύ
κλητική		δασύ		δασεία		δασύ
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δασείς	οι	δασείες	τα	δασέα
γενική	των	δασέων	των	δασειών	των	δασέων
αιτιατική	τους	δασείς	τις	δασείες	τα	δασέα
κλητική		δασείς		δασείες		δασέα
όπως «ευθύς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

δασύς < (διαχρονικό) αρχαία ελληνική δασύς

Επίθετο

δασύς, -εία, -ύ

1. (γραμματική, φωνητική) που προφέρεται με εκπνοή αέρα

   ↪ τα σύμφωνα θ, δ και χ στα αρχαία ελληνικά ήταν δασέα

   ↪ δασύς ήχος, δασεία προφορά

2. (ουσιαστικοποιημένο) → δείτε τη λέξη  η δασεία

Συγγενικές λέξεις

• δασυνόμενος
• δασύνω
• δασύτηταl

Σύνθετα

• αδάσυντος

Μεταφράσεις

    γραμματική, προφορά

αγγλικά : aspirated (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

δασύς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dens- < *dn̥s- (παχύς, πυκνός)

Επίθετο

δασύς

• ο πυκνός, τραχύς, θαμνώδης, τριχωτός, δασύτριχος

Συγγενικές λέξεις

• δασύτης-ητος , η τραχύτητα, το δασύτριχο
• δάσος
• δασύνω (γίνομαι τριχωτός, αποκτώ τρίχωμα, αλλά και κάνω κάτι τραχύ)

Σύνθετα

• δάσος (πυκνή συστάδα δέντρων, δριμός)
• δασύθριξ δασύτριχος, πολύ τριχωτός
• δασύμαλλος
• δασυπώγων (με πυκνή γενειάδα)
• δασύστερνος (με τριχωτό, μαλιαρό στέρνο)
• δασύπους (για ζώα, όπως ο λαγός)

Πηγές

• «δασύς» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «δασύς» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.