δασύς

Ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ðaˈsis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δα‐σύς

Ετυμολογία 1

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δασύς	η	δασιά	το	δασύ
γενική	του	δασιού & δασύ	της	δασιάς	του	δασιού & δασύ
αιτιατική	τον	δασύ	τη	δασιά	το	δασύ
κλητική		δασύ		δασιά		δασύ
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δασιοί & δασείς	οι	δασιές	τα	δασιά
γενική	των	δασιών	των	δασιών	των	δασιών
αιτιατική	τους	δασιούς & δασείς	τις	δασιές	τα	δασιά
κλητική		δασιοί & δασείς		δασιές		δασιά
Κατηγορία όπως «βαθύς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

δασύς < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική δασύς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dens- < *dn̥s- (παχύς, πυκνός)

Επίθετο

δασύς, -ιά, -ύ

• πυκνός (για τρίχωμα ή φύλλωμα)

  ↪ στα δασιά πλατάνια

  ※  Τον θυμόταν ψηλό και παχύ, με κόκκινα μάγουλα και με δασιά φρύδια και μουστάκι γυρισμένο προς τα πάνω. (Φάνης Μούλιος, Η γάτα)

Συγγενικές λέξεις

• δασύτριχος

→ και δείτε τη λέξη δάσος

Μεταφράσεις

    πυκνός

→ δείτε τη λέξη πυκνός

Ετυμολογία 2

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δασύς	η	δασεία	το	δασύ
γενική	του	δασύ & δασέος	της	δασείας	του	δασέος
αιτιατική	τον	δασύ	τη	δασεία	το	δασύ
κλητική		δασύ		δασεία		δασύ
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δασείς	οι	δασείες	τα	δασέα
γενική	των	δασέων	των	δασειών	των	δασέων
αιτιατική	τους	δασείς	τις	δασείες	τα	δασέα
κλητική		δασείς		δασείες		δασέα
Κατηγορία όπως «ευθύς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

δασύς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δασύς

Επίθετο

δασύς, -εία, -ύ

1. (γραμματική, φωνητική) που προφέρεται με εκπνοή αέρα

   ↪ τα σύμφωνα θ, δ και χ στα αρχαία ελληνικά ήταν δασέα

   ↪ δασύς ήχος, δασεία προφορά

2. (ουσιαστικοποιημένο) → δείτε τη λέξη  η δασεία

Συγγενικές λέξεις

• δασυνόμενος
• δασύνω
• δασύτητα

Σύνθετα

• αδάσυντος

Μεταφράσεις

    γραμματική, προφορά

αγγλικά : aspirated (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

δασύς < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *dens- < *dn̥s- (παχύς, πυκνός)

Επίθετο

δασύς

• ο πυκνός, τραχύς, θαμνώδης, τριχωτός, δασύτριχος

Συγγενικές λέξεις

• δασύτης-ητος , η τραχύτητα, το δασύτριχο
• δάσος
• δασύνω (γίνομαι τριχωτός, αποκτώ τρίχωμα, αλλά και κάνω κάτι τραχύ)

Σύνθετα

• δάσος (πυκνή συστάδα δέντρων, δριμός)
• δασύθριξ δασύτριχος, πολύ τριχωτός
• δασύμαλλος
• δασυπώγων (με πυκνή γενειάδα)
• δασύστερνος (με τριχωτό, μαλιαρό στέρνο)
• δασύπους (για ζώα, όπως ο λαγός)

Πηγές

• «δασύς» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «δασύς» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.