δασύθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	*δασύθρῐχ- δασύτρῐχ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	δασύθριξ	οἱ/αἱ	δασύτριχες
γενική	τοῦ/τῆς	δασύτριχος	τῶν	δασυτρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	δασύτριχῐ	τοῖς/ταῖς	δασύτριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	δασύτριχᾰ	τοὺς/τὰς	δασύτριχᾰς
κλητική ὦ!		δασύθριξ		δασύτριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		δασύτριχε
γεν-δοτ	τοῖν		δασυτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δασύθριξ (ελληνιστική κοινή) < δασύ(ς) + -θριξ

Ουσιαστικό

δασύθριξ αρσενικό ή θηλυκό (σε επιθετική λειτουργία)

• (ελληνιστική κοινή) που είναι δασύτριχος

Πηγές

• δασύθριξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.