βράχος

Ελληνικά (el) Επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός		2ος πληθυντικός
	αρσενικό		αρσενικό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	βράχος	οι	βράχοι	τα	βράχια
γενική	του	βράχου	των	βράχων		—
αιτιατική	τον	βράχο	τους	βράχους	τα	βράχια
κλητική		βράχε		βράχοι		βράχια
όπως «βράχος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

βράχος μέσα σε δάσος

βράχος < μεσαιωνική ελληνική βράχος (αρσενικό) < ελληνιστική κοινή βράχος (τὸ βράχος) (ουδέτερο) (που μεταπλάστηκε σε αρσενικό με μεγεθυντική σημασία) < αρχαία ελληνική βραχέα (ὕδατα) (πληθυντικός) < αρχαία ελληνική βραχύς ^[1]

Η αρχική σημασία δήλωνε τα ρηχά νερά της θάλασσας και, στη συνέχεια, και τις απόκρημνες πετρώδεις ακτές

βράχος αρσενικό

μεγάλος όγκος από πέτρα
καθόταν μόνη της στους βράχους της παραλίας
(ειδικότερα) μεγάλος πέτρινος όγκος που σχηματίζει λόφο
ο ιζηματογενής βράχος των Ματάλων
(μεταφορικά) άνθρωπος με μεγάλη σταθερότητα, που δεν υποχωρεί στις αρχές του, αλύγιστος, δυνατός στο σώμα
ύφαλος ή σκόπελος στη θάλασσα, ξέρα
έκφραση: στα βράχια

βράχος