χρεία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	χρεία	οι	χρείες
γενική	της	χρείας	των	χρειών
αιτιατική	τη	χρεία	τις	χρείες
κλητική		χρεία		χρείες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χρεία < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική χρεία

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈxɾi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χρεί‐α

τονικό παρώνυμο: χροιά

Ουσιαστικό

χρεία θηλυκό

• (λόγιο, λαϊκότροπο) η ανάγκη

  ※  Διονύσιος Σολωμός, Ὕμνος εἰς τὴν Ελευθερίαν, στροφή 10
  Μοναχὴ τὸ δρόμο ἐπῆρες,
  ἐξανάλθες μοναχή·
  δὲν εἴν' εὔκολες οἱ θύρες
  ἐὰν ἡ χρεία τὲς κουρταλῇ.

Μεταφράσεις

    χρεία

→ δείτε τη λέξη ανάγκη

Πηγές

• «χρεία» -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χρεία < χράομαι < χράω (το χρησμοδοτώ, χρειάζομαι, χρησιμοποιώ)

Ουσιαστικό

χρεία θηλυκό (ιωνικός τύπος  χρείη)

1. η χρησιμότητα, η χρήση, η μεταχείριση
2. οικειότητα, σχέση, φιλία
3. η ανάγκη, η έλλειψη
4. αναγκαστική ασχολία (π.χ. στρατιωτική υπηρεσία)
5. υπόθεση
6. φυσική ανάγκη

Συγγενικές λέξεις

• χρέος
• χρησμός
• χρῆμα
• χρεῖος
• χρειώδης
• χρεώ και χρειώ
• χρεών
• χρεώστης

→ και δείτε τις λέξεις χρή και χράω

Πηγές

• «χρεία» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «χρεία» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.