χάος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	χάος	τα	χάη
γενική	του	χάους	των	(χαών)
αιτιατική	το	χάος	τα	χάη
κλητική		χάος		χάη
Και ποιητικός πληθυντικός «τα χάη».
όπως «δάσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χάος < αρχαία ελληνική χάος

Ουσιαστικό

χάος ουδέτερο, μόνο στον ενικό

1. το άπειρο διάστημα
2. (μεταφορικά) ακαταστασία, η ανοργανωσιά

   μπαινες στο δωμάτιο του αγοριού και αντίκρυζες το χάος: κάλτσες, σώβρακα, βιβλία στο πάτωμα, άστρωτο κρεβάτι...

3. (αστρονομία) Chaos 19521, αστεροειδής
4. → δείτε τη λέξη Χάος

Σημειώσεις

• Ο πληθυντικός, ποιητικός, στη λογοτεχνία

  ※  Φύγε κι ἄσε με μοναχό, ποὺ βλέπω νὰ πληθαίνη
  ἀπάνω ἡ νύχτα, καὶ βαθιὰ νὰ γίνωνται τὰ χάη.

  Κώστας Καρυωτάκης (1927) ποίημα «Φύγε, η καρδιά μου νοσταλγεί», συλλογή Ελεγεία και Σάτιρες

Συγγενικές λέξεις

• χαώδες
• χαοτικό

Μεταφράσεις

    άπειρο διάστημα

αγγλικά : chaos (en) γαλλικά : chaos (fr) εσπεράντο : ĥaoso (eo)

πολωνικά : chaos (pl) τσεχικά : chaos (cs)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

χάος < αβέβαιης ετυμολογίας πιθανόν χάϊος και χαός (στην αρχαιότητα ο αγαθός, ο ανώτερος, ο από πάνω)χαίνω

Ουσιαστικό

χάος ουδέτερο (γενική: χάεος και χάους)

1. το διάστημα, η άμορφη ύλη
2. η ατμόσφαιρα
3. το υποχθόνιο σκοτάδι
4. μεγάλο χάσμα, άβυσσος

Πηγές

• χάος στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «χάος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.